Search Results

The Buddha's words Nandiyasutta SN 45.10 https://suttacentral.net/sn45.10 At Savatthī. Then the wanderer Nandiya approached the Blessed One and exchanged greetings with him. When they had concluded their greetings and cordial talk, he sat down to one side and said to the Blessed One: “How many things, Master Gotama, when developed and cultivated, lead to Nibbāna, have Nibbāna as their destination, Nibbāna as their final goal?” “These eight things, Nandiya, when developed and cultivated, lead to Nibbāna, have Nibbāna as their destination, Nibbāna as their final goal. What eight? Right view, right intention, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness, right concentration. These eight things, when developed and cultivated, lead to Nibbāna, have Nibbāna as their destination, Nibbāna as their final goal.” When this was said, the wanderer Nandiya said to the Blessed One: “Magnificent, Master Gotama! Magnificent, Master Gotama! Master Gotama has made the Dhamma clear in many ways, as though he were turning upright what had been overturned, revealing what was hidden, showing the way to one who was lost, or holding up a lamp in the dark for those with eyesight to see forms. I go to Master Gotama for refuge and to the Dhamma and to the Sangha of bhikkhus. Let Master Gotama remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”

The Buddha's words Dutiyasiṅgālasutta SN 20.12 https://suttacentral.net/sn20.12 At Sāvatthī. “Mendicants, did you hear an old jackal howling at the crack of dawn?” “Yes, sir.” “There might be some gratitude and thankfulness in that old jackal, but there is none in a certain person here who claims to follow the Sakyan. So you should train like this: ‘We will be grateful and thankful. We won’t forget even a small thing done for us.’ That’s how you should train.”

The Buddha's words ສັງຍຸຕຕະນິກາຍ ມະຫາວາຣະວັຄ ໑໙/໘-໙/໓໓-໔໑ Photo by Amandine BATAILLE on Unsplash ສາວັຕຖີນິທານ. ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄຕຣັສກັບພິກຂຸທັງຫລາຍວ່າ ພິກຂຸທັງຫລາຍ ເຮົາຈັກສະແດງ ຈັກຈຳແນກ ອະຣິຍະມັຄອັນປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ແກ່ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍ ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈົ່ງຟັງອະຣິຍະມັຄນັ້ນ ຈົ່ງໃສ່ໃຈໃຫ້ດີ ເຮົາຈັກກ່າວ. ພິກຂຸເຫລົ່ານັ້ນທູລຮັບພຣະດຳຣັສຂອງພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄແລ້ວ ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄຕຣັສວ່າ: ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍອະຣິຍະມັຄປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ເປັນຢ່າງໃດ? ຄື ສັມມາທິຕຖິ ສັມມາສັງກັປປະ ສັມມາວາຈາ ສັມມາກັມມັນຕະ ສັມມາອາຊີວະ ສັມມາວາຍາມະ ສັມມາສະຕິ ສັມມາສະມາທິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍສັມມາທິຕຖິເປັນຢ່າງໃດ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຄວາມຮູ້ໃນທຸກຂ໌ ຄວາມຮູ້ໃນທຸກຂະສະມຸທັຍ ຄວາມຮູ້ໃນທຸກຂະນິໂຣທ ຄວາມຮູ້ໃນທຸກຂະນິໂຣທະຄາມິນີປະຕິປະທາ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ນີ້ຮຽກວ່າ ສັມມາທິຕຖິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍສັມມາສັງກັປປະເປັນຢ່າງໃດ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຄວາມດຳຣິໃນກາຣອອກຈາກກາມ ຄວາມດຳຣິໃນກາຣບໍ່ພະຍາບາທ ຄວາມດຳຣິໃນກາຣບໍ່ບຽດບຽນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ນີ້ຮຽກວ່າ ສັມມາສັງກັປປະ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍສັມມາວາຈາເປັນຢ່າງໃດ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ ກາຣງົດເວັ້ນຈາກກາຣເວົ້າຕົວະ ກາຣງົດເວັ້ນຈາກກາຣເວົ້າສຽດສີ ກາຣງົດເວັ້ນຈາກກາຣເວົ້າຄຳຫຍາບ ກາຣງົດເວັ້ນຈາກກາຣເວົ້າຄຳສັມຜັປປະລາປະ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ນີ້ຮຽກວ່າ ສັມມາວາຈາ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍສັມມາກັມມັນຕະເປັນຢ່າງໃດ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ ກາຣງົດເວັ້ນຈາກກາຣຂ້າສັຕ ກາຣງົດເວັ້ນຈາກກາຣຖືເອົາສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາບໍ່ໄດ້ໃຫ້ ກາຣງົດເວັ້ນຈາກກາຣປະພຶຕຜິດພຣົມມະຈັນຍ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ນີ້ຮຽກວ່າ ສັມມາກັມມັນຕະ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍສັມມາອາຊີວະເປັນຢ່າງໃດ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ ອະຣິຍະສາວົກໃນທັມວິນັຍນີ້ ລະກາຣລ້ຽງຊີພທີ່ຜິດເສຍ ສຳເຣັຈຄວາມເປັນຢູ່ດ້ວຍກາຣລ້ຽງຊີພທີ່ຊອບ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ນີ້ຮຽກວ່າ ສັມມາອາຊີວະ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍສັມມາວາຍາມະເປັນຢ່າງໃດ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພິກຂຸໃນທັມວິນັຍນີ້ ຍ່ອມຍັງສັນທະໃຫ້ເກີດ ພະຍາຍາມ ປຣາຣົພຄວາມພຽນ ປະຄອງຈິຕ ຕັ້ງຈິຕໄວ້ ເພື່ອຄວາມບໍ່ເກີດຂຶ້ນແຫ່ງອະກຸສົລທັມອັນເປັນບາບທັງຫລາຍທີ່ຍັງບໍ່ເກີດຂຶ້ນ, ຍ່ອມຍັງສັນທະໃຫ້ເກີດ ພະຍາຍາມ ປຣາຣົພຄວາມພຽນ ປະຄອງຈິຕ ຕັ້ງຈິຕໄວ້ ເພື່ອລະອະກຸສົລທັມອັນເປັນບາບທັງຫລາຍທີ່ເກີດຂຶ້ນແລ້ວ, ຍ່ອມຍັງສັນທະໃຫ້ເກີດ ພະຍາຍາມ ປຣາຣົພຄວາມພຽນ ປະຄອງຈິຕ ຕັ້ງຈິຕໄວ້ ເພື່ອຄວາມເກີດຂຶ້ນແຫ່ງກຸສົລທັມທັງຫລາຍທີ່ຍັງບໍ່ເກີດຂຶ້ນ, ຍ່ອມຍັງສັນທະໃຫ້ເກີດ ພະຍາຍາມ ປຣາຣົພຄວາມພຽນ ປະຄອງຈິຕ ຕັ້ງຈິຕໄວ້ ເພື່ອຄວາມຕັ້ງຢູ່ ເພື່ອຄວາມບໍ່ເລືອນຫາຍ ເພື່ອຄວາມມີຍິ່ງໆຂຶ້ນໄປ ເພື່ອຄວາມໄພບູລ ເພື່ອຄວາມຈະເຣີນ ເພື່ອຄວາມບໍຣິບູນແຫ່ງກຸສົລທັມທັງຫລາຍທີ່ເກີດຂຶ້ນແລ້ວ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ນີ້ຮຽກວ່າ ສັມມາວາຍາມະ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍສັມມາສະຕິເປັນຢ່າງໃດ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພິກຂຸໃນທັມວິນັຍນີ້ ຍ່ອມພິຈາຣະນາເຫັນກາຍໃນກາຍຢູ່ ມີຄວາມພຽນ ມີສັມປະຊັນຍະ ມີສະຕິ ກຳຈັດອະພິຊຊາແລະໂທມະນັສໃນໂລກອອກເສຍໄດ້; ຍ່ອມພິຈາຣະນາເຫັນເວທະນາໃນເວທະນາທັງຫລາຍຢູ່ ມີຄວາມພຽນ ມີສັມປະຊັນຍະ ມີສະຕິ ກຳຈັດອະພິຊຊາແລະໂທມະນັສໃນໂລກອອກເສຍໄດ້; ຍ່ອມພິຈາຣະນາເຫັນຈິຕໃນຈິຕຢູ່ ມີຄວາມພຽນ ມີສັມປະຊັນຍະ ມີສະຕິ ກຳຈັດອະພິຊຊາແລະໂທມະນັສໃນໂລກອອກເສຍໄດ້; ຍ່ອມພິຈາຣະນາເຫັນທັມໃນທັມທັງຫລາຍຢູ່ ມີຄວາມພຽນ ມີສັມປະຊັນຍະ ມີສະຕິ ກຳຈັດອະພິຊຊາແລະໂທມະນັສໃນໂລກອອກເສຍໄດ້. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ນີ້ຮຽກວ່າ ສັມມາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກໍສັມມາສະມາທິເປັນຢ່າງໃດ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພິກຂຸໃນທັມວິນັຍນີ້ ສງັດຈາກກາມທັງຫລາຍ ສງັດຈາກອະກຸສົລທັມທັງຫລາຍ ບັນລຸປະຖົມຊານ ມີວິຕົກວິຈາຣ ມີປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ວິເວກຢູ່; ເພາະວິຕົກວິຈາຣສງົບຣະງັບໄປ ຍ່ອມບັນລຸທຸຕິຍະຊານ ມີຄວາມຜ່ອງໃສແຫ່ງຈິຕໃນພາຍໃນ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ບໍ່ມີວິຕົກ ບໍ່ມີວິຈາຣ ມີແຕ່ປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ສະມາທິຢູ່; ເພາະປີຕິສິ້ນໄປ ເປັນຜູ້ມີອຸເປກຂາ ມີສະຕິສັມປະຊັນຍະ ສເວີຍສຸຂດ້ວຍກາຍ ຍ່ອມບັນລຸຕະຕິຍະຊານ ທີ່ພຣະອະຣິຍະເຈົ້າທັງຫລາຍສັນລະເສີນຜູ້ໄດ້ບັນລຸວ່າ ເປັນຜູ້ມີອຸເປກຂາ ມີສະຕິຢູ່ເປັນສຸຂ. ເພາະລະສຸຂແລະທຸກຂ໌ເສຍໄດ້ ແລະເພາະຄວາມດັບຫາຍໄປແຫ່ງໂສມະນັສແລະໂທມະນັສໃນກາລກ່ອນ ຍ່ອມບັນລຸຈະຕຸຕຖະຊານ ອັນບໍ່ມີທຸກຂ໌ບໍ່ມີສຸຂ ມີແຕ່ອຸເປກຂາເປັນເຫຕໃຫ້ສະຕິບໍຣິສຸທຢູ່. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ນີ້ຮຽກວ່າ ສັມມາສະມາທິ.

The Buddha's words Bahukārasutta Iti 107 https://suttacentral.net/iti107 This was said by the Buddha, the Perfected One: that is what I heard. “Mendicants, brahmins and householders are very helpful to you, as they provide you with robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. And you are very helpful to brahmins and householders, as you teach them the Dhamma that’s good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased. And you reveal a spiritual practice that’s entirely full and pure. That is how this spiritual path is lived supporting each other in order to cross over the flood and make a complete end of suffering.” The Buddha spoke this matter. On this it is said: “The home-dweller and the homeless, supporting each other, find success in the true teaching, the supreme sanctuary from the yoke. The homeless receive requisites from the home-dwellers: robes and lodgings to shelter from harsh conditions. Relying on the Holy One, home-loving layfolk place faith in the perfected ones, meditators of noble wisdom. Having practiced the teaching here, the path that goes to a good place, they delight in the heavenly realm, enjoying all the pleasures they desire.” This too is a matter that was spoken by the Blessed One: that is what I heard.

The Buddha's words ມັຊຊິມະນິກາຍ ອຸປະຣິປັນນາສ ໑໔/໑໖໑-໑໗໑/໒໙໔-໓໑໗ Photo by form PxHere ສມັຍໜຶ່ງ ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄປະທັບຢູ່ທີ່ພຣະວິຫາຣເຊຕະວັນ ອາຣາມຂອງທ່ານອະນາຖະບິນດິກະເສດຖີ ເຂຕພຣະນະຄອຣສາວັຕຖີ. ຄັ້ງນັ້ນແລ ພິກຂຸຈຳນວນຫລາຍກັບຈາກບິນທະບາຕແລ້ວ ພາຍຫລັງເວລາປັຈສາພັຕ ນັ່ງປະຊຸມກັນໃນອຸປັຕຖານະສາລາ ເກີດຂໍ້ສົນທະນາກັນຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງດັ່ງນີ້ວ່າ: ທ່ານອາວຸໂສທັງຫລາຍ! ໜ້າອັສສະຈັນຍ໌ຈິງ ບໍ່ໜ້າເປັນໄປໄດ້ເລີຍ ເທົ່າທີ່ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄພຣະອົງຄ໌ນັ້ນ ຊົງຮູ້ ຊົງເຫັນ ເປັນພຣະອະຣະຫັນຕະສັມມາສັມພຸທທະ ຕຣັສກາຍະຄະຕາສະຕິທີ່ພິກຂຸຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວວ່າ ມີຜົລຫລາຍ ມີອານິສົງສ໌ຫລາຍ. ກາຣສົນທະນາກັນໃນລະຫວ່າງຂອງພິກຂຸເຫລົ່ານັ້ນ ຄ້າງຢູ່ພຽງເທົ່ານີ້ແລ. ຂະນະນັ້ນ ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄສະເດັຈອອກຈາກທີ່ຫລີກເຣັ້ນໃນຕອນແລງ ສະເດັຈເຂົ້າໄປຍັງອຸປັຕຖານະສາລານັ້ນ ຄັນແລ້ວຈຶ່ງປະທັບນັ່ງເທິງອາສະນະທີ່ປູລາດໄວ້ ແລ້ວຕຣັສຖາມພິກຂຸທັງຫລາຍວ່າ: ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ບັດນີ້ ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍນັ່ງປະຊຸມສົນທະນາກັນເຣື່ອງອັນໃດ ແລະພວກເຈົ້າທັງຫລາຍສົນທະນາເຣື່ອງອັນໃດຄ້າງຢູ່ໃນລະຫວ່າງ? ພິກຂຸເຫລົ່ານັ້ນທູລວ່າ: ຂ້າແຕ່ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະຣີນ! ເມື່ອພວກຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍກັບຈາກບິນທະບາຕແລ້ວ ພາຍຫລັງເວລາປັຈສາພັຕ ນັ່ງປະຊຸມກັນໃນອຸປັຕຖານະສາລາ ເກີດຂໍ້ສົນທະນາກັນຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງດັ່ງນີ້ວ່າ: ທ່ານອາວຸໂສທັງຫລາຍ! ໜ້າອັສສະຈັນຍ໌ຈິງ ບໍ່ໜ້າເປັນໄປໄດ້ເລີຍ ເທົ່າທີ່ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄພຣະອົງຄ໌ນັ້ນ ຊົງຮູ້ ຊົງເຫັນ ເປັນພຣະອະຣະຫັນຕະສັມມາສັມພຸທທະ ຕຣັສກາຍະຄະຕາສະຕິທີ່ພິກຂຸຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວວ່າ ມີຜົລຫລາຍ ມີອານິສົງສ໌ຫລາຍ. ຂ້າແຕ່ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ຂໍ້ສົນທະນາກັນໃນລະຫວ່າງຂອງພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ຄ້າງຢູ່ພຽງເທົ່ານີ້ ພໍດີພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄກໍສະເດັຈມາເຖິງ. ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄຕຣັສວ່າ: ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນບຸຄຄົລຈະເຣີນແລ້ວຢ່າງໃດ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວຢ່າງໃດ ຈຶ່ງມີຜົລຫລາຍ ມີອານິສົງສ໌ຫລາຍ? ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ພິກຂຸໃນທັມວິນັຍນີ້ ໄປສູ່ປ່າກໍດີ ໄປສູ່ເຫງົ້າໄມ້ກໍດີ ໄປສູ່ເຮືອນວ່າງກໍດີ ນັ່ງຄູ້ບັນລັງ ຕັ້ງກາຍຕົງ ດຳຣົງສະຕິໄວ້ສະເພາະໜ້າ ເຂົາມີສະຕິຫາຍໃຈເຂົ້າ ມີສະຕິ ຫາຍໃຈອອກ; ເມື່ອຫາຍໃຈເຂົ້າຍາວ ກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາຫາຍໃຈເຂົ້າຍາວ; ເມື່ອຫາຍໃຈອອກຍາວ ກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາຫາຍໃຈອອກຍາວ. ເມື່ອຫາຍໃຈເຂົ້າສັ້ນ ກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາຫາຍໃຈເຂົ້າສັ້ນ; ເມື່ອຫາຍໃຈອອກສັ້ນ ກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາຫາຍໃຈອອກສັ້ນ. ຍ່ອມທຳກາຣຝຶກຫັດສຶກສາວ່າ ເຮົາເປັນຜູ້ຮູ້ພ້ອມສະເພາະເຊິ່ງກາຍທັງປວງ ຫາຍໃຈເຂົ້າ. ຍ່ອມທຳກາຣຝຶກຫັດສຶກສາວ່າ ເຮົາເປັນຜູ້ຮູ້ພ້ອມສະເພາະເຊິ່ງກາຍທັງປວງ ຫາຍໃຈອອກ. ຍ່ອມທຳກາຣຝຶກຫັດສຶກສາວ່າ ເຮົາຈັກກະທຳກາຍສັງຂາຣໃຫ້ສງົບຣະງັບ ຫາຍໃຈເຂົ້າ. ຍ່ອມທຳກາຣຝຶກຫັດສຶກສາວ່າ ເຮົາຈັກກະທຳກາຍສັງຂາຣໃຫ້ສງົບຣະງັບ ຫາຍໃຈອອກ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸເມື່ອເດີນຢູ່ ກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາກໍາລັງເດີນຢູ່; ເມື່ອຢືນຢູ່ ກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາກຳລັງຢືນຢູ່; ເມື່ອນັ່ງຢູ່ ກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາກໍາລັງນັ່ງຢູ່; ເມື່ອນອນຢູ່ ກໍຮູ້ວ່າ ເຮົາກໍາລັງນອນຢູ່ ຫລືເຂົາຕັ້ງກາຍໄວ້ດ້ວຍອາກາຣຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງ ກໍຮູ້ແຈ້ງດ້ວຍອາກາຣຢ່າງນັ້ນໆ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸເປັນຜູ້ມີສັມປະຊັນຍະໃນກາຣກ້າວໄປແລະຖອຍກັບ, ມີສັມປະຊັນຍະໃນກາຣຫລຽວໄປຂ້າງໜ້າ ແລະຫລຽວຊ້າຍ ຫລຽວຂວາ, ມີສັມປະຊັນຍະໃນກາຣຄູ້ອະວັຍຍະວະເຂົ້າ ແລະຢຽດອອກ, ມີສັມປະຊັນຍະໃນກາຣຊົງຜ້າສັງຄາຕິ ບາຕ ແລະຈີວອຣ, ມີສັມປະຊັນຍະໃນກາຣກິນ ກາຣດື່ມ ກາຣຄ້ຽວ ກາຣຊີມ, ມີສັມປະຊັນຍະໃນກາຣຖ່າຍອຸຈຈາຣະ ກາຣຖ່າຍປັສສາວະ, ມີສັມປະຊັນຍະໃນກາຣເດີນ ກາຣຢືນ ກາຣນັ່ງ ກາຣນອນ ກາຣຕື່ນ ກາຣເວົ້າ ກາຣນິ້ງ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸຍ່ອມພິຈາຣະນາເຫັນກາຍນີ້ ເບື້ອງເທິງແຕ່ພື້ນຕີນຂຶ້ນໄປ ເບື້ອງລຸ່ມແຕ່ປາຍຜົມລົງມາ ມີໜັງເປັນທີ່ສຸດຮອບເຕັມດ້ວຍຂອງບໍ່ສະອາດມີປະກາຣຕ່າງໆວ່າ ມີຢູ່ໃນກາຍນີ້ຄື ຜົມ ຂົນ ເລັບ ຟັນ ໜັງ ຊີ້ນ ເອັນ ກະດູກ ເຍື່ອໃນກະດູກ ມ້າມ ຫົວໃຈ ຕັບ ພັງຜືດ ໄຕ ປອດ ໄສ້ໃຫຍ່ ໄສ້ນ້ອຍ ອາຫາຣໃໝ່ ອາຫາຣເກົ່າ ບີ ກະເທີ່ ນ້ຳໜອງ ເລືອດ ເຫື່ອ ໄຂມັນຂຸ້ນ ນ້ຳຕາ ໄຂມັນແຫລວ ນ້ຳລາຍ ນ້ຳມູກ ໄຂຂໍ້ ປັສສາວະ ເໝືອນໄຖ່ມີປາກສອງຂ້າງເຕັມດ້ວຍທັນຍະຊາຕຕ່າງໆຄື ເຂົ້າສາລີ ເຂົ້າເປືອກ ຖົ່ວຂຽວ ຖົ່ວເຫລືອງ ງາ ເຂົ້າສານ ບຸຣຸສຜູ້ມີຕາດີ ແກ້ໄຖ່ນັ້ນອອກແລ້ວຍ່ອມເຫັນໄດ້ວ່າ ນີ້ເຂົ້າສາລີ ນີ້ເຂົ້າເປືອກ ນີ້ຖົ່ວຂຽວ ນີ້ຖົ່ວເຫລືອງ ນີ້ງາ ນີ້ເຂົ້າສານ ສັນໃດ; ພິກຂຸກໍສັນນັ້ນເໝືອນກັນ ພິກຂຸຍ່ອມພິຈາຣະນາເຫັນກາຍນີ້ ເບື້ອງເທິງແຕ່ພື້ນຕີນຂຶ້ນໄປ ເບື້ອງລຸ່ມແຕ່ປາຍຜົມລົງມາ ມີໜັງເປັນທີ່ສຸດຮອບ ເຕັມດ້ວຍຂອງບໍ່ສະອາດມີປະກາຣຕ່າງໆວ່າ ມີຢູ່ໃນກາຍນີ້ຄື ຜົມ ຂົນ ເລັບ ຟັນ ໜັງ ຊີ້ນ ເອັນ ກະດູກ ເຍື່ອໃນກະດູກ ມ້າມ ຫົວໃຈ ຕັບ ພັງຜືດ ໄຕ ປອດ ໄສ້ໃຫຍ່ ໄສ້ນ້ອຍ ອາຫາຣໃໝ່ ອາຫາຣເກົ່າ ບີ ກະເທີ່ ນ້ຳໜອງ ເລືອດ ເຫື່ອ ໄຂມັນຂຸ້ນ ນ້ຳຕາ ໄຂມັນແຫລວ ນ້ຳລາຍ ນ້ຳມູກ ໄຂຂໍ້ ປັສສາວະ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸຍ່ອມພິຈາຣະນາເຫັນກາຍນີ້ ເຊິ່ງຕັ້ງຢູ່ຕາມທີ່ຕັ້ງຕາມປົກກະຕິ ໂດຍຄວາມເປັນທາຕວ່າ ມີຢູ່ໃນກາຍນີ້ຄື ທາຕດິນ ທາຕນໍ້າ ທາຕໄຟ ທາຕລົມ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸໄດ້ເຫັນສົບທີ່ເຂົາຖິ້ມໄວ້ໃນປ່າຊ້າ ຕາຍແລ້ວວັນໜຶ່ງແດ່ ສອງວັນແດ່ ສາມວັນແດ່ ທີ່ຂຶ້ນອືດ ມີສີຂຽວໜ້າລັງກຽດ ນ້ຳເຫລືອງໄຫລ ໜ້າລັງກຽດ ເຂົາຍ່ອມນ້ອມເຂົ້າມາສູ່ກາຍນີ້ວ່າ ກໍຮ່າງກາຍນີ້ໜໍ ກໍມີແນວນີ້ເປັນທັມມະດາ ຄົງເປັນແນວນີ້ ບໍ່ລ່ວງພົ້ນຄວາມເປັນແນວນີ້ໄປໄດ້. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸໄດ້ເຫັນສົບທີ່ເຂົາຖິ້ມໄວ້ໃນປ່າຊ້າ ອັນຝູງກາຈິກກິນຢູ່ແດ່ ຝູງແຮ້ງຈິກກິນຢູ່ແດ່ ຝູງນົກພາກັນຈິກກິນຢູ່ແດ່ ໝູ່ໝາກັດກິນຢູ່ແດ່ ໝູ່ ໝາຈອກກັດກິນຢູ່ແດ່ ໝູ່ສັຕຕ່າງໆກັດກິນຢູ່ແດ່ ເຂົາຍ່ອມນ້ອມເຂົ້າມາສູ່ກາຍນີ້ວ່າ ກໍຮ່າງກາຍນີ້ໜໍ ກໍມີແນວນີ້ເປັນທັມມະດາ ຄົງເປັນແນວນີ້ ບໍ່ລ່ວງພົ້ນຄວາມເປັນແນວນີ້ໄປໄດ້. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸໄດ້ເຫັນສົບທີ່ເຂົາຖິ້ມໄວ້ໃນປ່າຊ້າ ເປັນຮ່າງກະດູກ ຍັງມີເນື້ອແລະເລືອດ ຍັງມີເສັ້ນເອັນຜູກຮັດຢູ່... ເຫັນສົບທີ່ເຂົາຖິ້ມໄວ້ໃນປ່າຊ້າ ເປັນຮ່າງກະດູກເປື້ອນເລືອດ ແຕ່ປາສະຈາກເນື້ອ ຍັງມີເສັ້ນເອັນຜູກຮັດຢູ່ ຯລຯ ເປັນຮ່າງກະດູກ ປາສະຈາກເນື້ອແລະເລືອດແລ້ວ ຍັງມີເສັ້ນເອັນຮັດຢູ່ ຯລຯ ເປັນຮ່າງກະດູກ ປາສະຈາກເສັ້ນເອັນຜູກຮັດແລ້ວ ຢັງຢາຍໄປໃນທິສນ້ອຍທິສໃຫຍ່ ຄືກະດູກມືໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກຕີນໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກແຂ່ງໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກຂາໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກແອວໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກຂໍ້ສັນຫລັງໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກຊີກໂຄງໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກໜ້າເອິກໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກແຂນໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກບ່າໄຫລ່ໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກຄໍໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກຄາງໄປທາງໜຶ່ງ ກະດູກຟັນໄປທາງໜຶ່ງ ກະໂຫລກຫົວໄປທາງ ໜຶ່ງ ເຂົາຍ່ອມນ້ອມເຂົ້າມາສູ່ກາຍນີ້ວ່າ ກໍຮ່າງກາຍນີ້ໜໍ ກໍມີແນວນີ້ເປັນທັມມະດາ ຄົງເປັນແນວນີ້ ບໍ່ລ່ວງພົ້ນຄວາມເປັນແນວນີ້ໄປໄດ້. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸເຫັນສົບທີ່ເຂົາຖິ້ມໄວ້ໃນປ່າຊ້າ ມີພຽງແຕ່ກະດູກສີຂາວປຽບດັ່ງສີສັງຂ໌... ເຫັນສົບທີ່ເຂົາຖິ້ມໄວ້ໃນປ່າຊ້າ ເປັນທ່ອນກະດູກຢາຍເປັນກອງໆ ມີອາຍຸເກີນປີໜຶ່ງ... ເຫັນສົບທີ່ເຂົາຖິ້ມໄວ້ໃນປ່າຊ້າ ມີພຽງແຕ່ກະດູກ ຜຸເປັນຈຸນ ເຂົາຍ່ອມນ້ອມເຂົ້າມາສູ່ກາຍນີ້ວ່າ ກໍຮ່າງກາຍນີ້ໜໍ ກໍມີແນວນີ້ເປັນທັມມະດາ ຄົງເປັນແນວນີ້ ບໍ່ລ່ວງພົ້ນຄວາມເປັນແນວນີ້ໄປໄດ້. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸສງັດຈາກກາມທັງຫລາຍ ສງັດຈາກອະກຸສົລທັມທັງຫລາຍ ບັນລຸປະຖົມຊານ ມີວິຕົກ ມີວິຈາຣ ມີປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ວິເວກຢູ່ ເຂົາກະທຳກາຍນີ້ແລ ໃຫ້ຊຸ່ມຊື່ນເອີບອາບຊາບຊ່ານດ້ວຍປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ວິເວກ ບໍ່ມີເອກະເທສໃດໆແຫ່ງກາຍຂອງເຂົາທົ່ວທັງໂຕ ທີ່ປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ວິເວກຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ປຽບເໝືອນພະນັກງານສົງສນານຫລືລູກນ້ອງຂອງພະນັກງານສົງສນານຜູ້ສລາດ ໃສ່ຈຸນສີໂຕລົງໃນພາຊະນະສຳຣິດ ແລ້ວພຣົມດ້ວຍນ້ຳ ໝັກໄວ້ ເຖິງເວລາຕອນແລງ ກ້ອນຈຸນສີໂຕເຊິ່ງຢ່າງຊຶມໄປຈັບຕິດກັນທົ່ວທັງໝົດ ຍ່ອມບໍ່ກະແຈກກະຈາຍອອກ ສັນໃດ; ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພິກຂຸກໍສັນນັ້ນແລ ກະທຳກາຍນີ້ແລ ໃຫ້ຊຸ່ມຊື່ນເອີບອາບຊາບຊ່ານດ້ວຍປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ວິເວກ ບໍ່ມີເອກະເທສໃດໆແຫ່ງກາຍຂອງເຂົາທົ່ວທັງໂຕ ທີ່ປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ວິເວກຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸບັນລຸທຸຕິຍະຊານ ມີຄວາມຜ່ອງໃສແຫ່ງຈິຕໃນພາຍໃນ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເພາະວິຕົກ ວິຈາຣສງົບໄປ ບໍ່ມີວິຕົກ ບໍ່ມີວິຈາຣ ມີປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ສະມາທິຢູ່ ເຂົາກະທຳກາຍນີ້ແລ ໃຫ້ຊຸ່ມຊື່ນເອີບອາບຊາບຊ່ານດ້ວຍປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ສະມາທິ ບໍ່ມີເອກະເທສໃດໆແຫ່ງກາຍຂອງເຂົາທົ່ວທັງໂຕ ທີ່ປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ສະມາທິຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ປຽບເໝືອນວັງນ້ຳເລິກມີນ້ຳປັ່ນປ່ວນ ບໍ່ມີທາງທີ່ນ້ຳຈະໄຫລມາໄດ້ ທັງໃນດ້ານຕາເວັນອອກ ດ້ານໃຕ້ ດ້ານຕາເວັນຕົກ ດ້ານເໜືອ ທັງຝົນກໍບໍ່ຕົກເພີ່ມຕາມລະດູກາລ ແຕ່ສາຍນ້ຳເຢັນພຸຂຶ້ນຈາກວັງນ້ຳນັ້ນແລ້ວ ຍ່ອມກະທຳວັງນ້ຳນັ້ນແລໃຫ້ຊຸ່ມຊື່ນເອີບອາບຊາບຊຶມດ້ວຍນ້ຳເຢັນ ບໍ່ມີເອກະເທສໃດໆແຫ່ງວັງນ້ຳນັ້ນທັງໝົດ ທີ່ນ້ຳເຢັນຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ ສັນໃດ; ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພິກຂຸກໍສັນນັ້ນແລ ຍ່ອມກະທຳກາຍນີ້ແລ ໃຫ້ຊຸ່ມຊື່ນເອີບອາບຊາບຊ່ານດ້ວຍປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ສະມາທິ ບໍ່ມີເອກະເທສໃດໆແຫ່ງກາຍຂອງເຂົາທົ່ວທັງໂຕ ທີ່ປີຕິແລະສຸຂອັນເກີດແຕ່ສະມາທິຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸມີອຸເປກຂາ ມີສະຕິ ສັມປະຊັນຍະ ສເວີຍສຸຂດ້ວຍກາຍ ເພາະປີຕິສິ້ນໄປ ຍ່ອມບັນລຸຕະຕິຍະຊານ ທີ່ພຣະອະຣິຍະເຈົ້າທັງຫລາຍສັນລະເສີນຜູ້ໄດ້ບັນລຸວ່າ ເປັນຜູ້ມີອຸເປກຂາ ມີສະຕິ ຢູ່ເປັນສຸຂ ເຂົາກະທຳກາຍນີ້ແລ ໃຫ້ຊຸ່ມຊື່ນເອີບອາບຊາບຊ່ານດ້ວຍສຸຂອັນປາສະຈາກປີຕິ ບໍ່ມີເອກະເທສໃດໆແຫ່ງກາຍຂອງເຂົາທົ່ວທັງໂຕທີ່ສຸຂປາສະຈາກປີຕິຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ປຽບເໝືອນໃນກໍບົວອຸບົລ ໃນກໍບົວປະທຸມ ຫລືໃນກໍບົວບຸນທະຣິກ, ດອກບົວອຸບົລ ດອກບົວປະທຸມ ຫລືດອກບົວບຸນທະຣິກ ບາງເຫລົ່າເຊິ່ງເກີດໃນນ້ຳ ຈະເຣີນໃນນ້ຳ ຍັງບໍ່ພົ້ນນ້ຳ ຈົມຢູ່ໃນນ້ຳ ອັນນ້ຳຫລໍ່ລ້ຽງໄວ້ ດອກບົວເຫລົ່ານັ້ນ ຊຸ່ມຊື່ນເອີບອາບຊາບຊຶມດ້ວຍນ້ຳເຢັນຕລອດຍອດ ຕລອດເຫງົ້າ ບໍ່ມີເອກະເທສໃດໆແຫ່ງດອກບົວອຸບົລ ດອກບົວປະທຸມ ຫລືດອກບົວບຸນທະຣິກທົ່ວທຸກສ່ວນ ທີ່ນ້ຳເຢັນຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ ສັນໃດ; ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພິກຂຸກໍສັນນັ້ນແລ ຍ່ອມກະທຳກາຍນີ້ແລ ໃຫ້ຊຸ່ມຊື່ນເອີບອາບຊາບຊ່ານດ້ວຍສຸຂອັນປາສະຈາກປີຕິ ບໍ່ມີເອກະເທສໃດໆແຫ່ງກາຍຂອງເຂົາທົ່ວທັງໂຕທີ່ສຸຂປາສະຈາກປີຕິຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ພິກຂຸບັນລຸຈະຕຸຕຖະຊານ ອັນບໍ່ມີທຸກຂ໌ ບໍ່ມີສຸຂ ເພາະລະສຸຂລະທຸກຂ໌ ແລະດັບໂສມະນັສໂທມະນັສກ່ອນໆໄດ້ ມີອຸເປກຂາເປັນເຫຕໃຫ້ສະຕິບໍຣິສຸທຢູ່ ເຂົານັ່ງແຜ່ໄປທົ່ວກາຍນີ້ແລ ດ້ວຍໃຈອັນບໍຣິສຸທຜຸດຜ່ອງ ບໍ່ມີເອກເທສໃດໆແຫ່ງກາຍຂອງເຂົາທົ່ວທັງໂຕ ທີ່ໃຈອັນບໍຣິສຸທຜຸດຜ່ອງຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ປຽບເໝືອນບຸຣຸສນັ່ງຄຸມໂຕ ຕລອດຫົວດ້ວຍຜ້າຂາວ ບໍ່ມີເອກເທສໃດໆແຫ່ງກາຍທຸກໆສ່ວນຂອງເຂົາທີ່ຜ້າຂາວຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ ສັນໃດ; ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພິກຂຸກໍສັນນັ້ນແລ ເຂົານັ່ງແຜ່ໄປທົ່ວກາຍນີ້ແລ ດ້ວຍໃຈອັນບໍຣິສຸທຜຸດຜ່ອງ ບໍ່ມີເອກເທສໃດໆແຫ່ງກາຍຂອງເຂົາທົ່ວທັງໂຕ ທີ່ໃຈອັນບໍຣິສຸທຜຸດຜ່ອງຈະບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ເມື່ອພິກຂຸບໍ່ປະມາທ ມີຄວາມພຽນ ມີຕົນສົ່ງໄປໃນທັມຢູ່ຢ່າງນີ້ ຍ່ອມລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້; ເພາະລະຄວາມຣະນຶກ ແລະຄວາມດຳຣິອັນອາສັຍເຮືອນເສຍໄດ້ ຈິຕກໍຕັ້ງຢູ່ດ້ວຍດີ ສງົບຣະງັບຢູ່ດ້ວຍດີ ເປັນທັມອັນເອກຜຸດຂຶ້ນ ເປັນສະມາທິຢູ່ໃນພາຍໃນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ຢ່າງນີ້ແລ ພິກຂຸຊື່ວ່າ ຈະເຣີນກາຍະຄະຕາສະຕິ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ກຸສົລທັມຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງອັນເປັນໄປໃນສ່ວນແຫ່ງວິຊຊາ ຍ່ອມຢັ່ງລົງໃນພາຍໃນຂອງພິກຂຸນັ້ນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ປຽບເໝືອນມະຫາສະໝຸດອັນຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຖືກຕ້ອງດ້ວຍໃຈແລ້ວ ແມ່ນ້ຳນ້ອຍສາຍໃດສາຍໜຶ່ງຍ່ອມໄຫລລົງສູ່ມະຫາສະໝຸດ ສັນໃດ; ພິກຂຸທັງຫລາຍ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ກຸສົລທັມຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງອັນເປັນໄປໃນສ່ວນແຫ່ງວິຊຊາ ຍ່ອມຢັ່ງລົງໃນພາຍໃນຂອງພິກຂຸນັ້ນ ສັນນັ້ນເໝືອນກັນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ບໍ່ຈະເຣີນແລ້ວ ບໍ່ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ມາຣຍ່ອມໄດ້ຊ່ອງ ຍ່ອມໄດ້ອາຣົມນ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ປຽບເໝືອນບຸຣຸສຫວ່ຽງກ້ອນສິລາໜັກໄປທີ່ກອງດິນປຽກ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈະສຳຄັນຄວາມຂໍ້ນັ້ນວ່າຢ່າງໃດ ກ້ອນສິລາໜັກນັ້ນຈະໄດ້ຊ່ອງໃນກອງດິນປຽກຫລືໜໍ? ພິກຂຸເຫລົ່ານັ້ນກຣາບທູລວ່າ ໄດ້ ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ບໍ່ຈະເຣີນແລ້ວ ບໍ່ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ມາຣຍ່ອມໄດ້ຊ່ອງ ຍ່ອມໄດ້ອາຣົມນ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ປຽບເໝືອນໄມ້ແຫ້ງສະໜິດ ຕໍ່ມາ ບຸຣຸສນຳໄປເປັນໄມ້ສີໄຟ ດ້ວຍຫວັງວ່າ ເຮົາຈັກກໍ່ໄຟໃຫ້ເກີດຄວາມຮ້ອນຂຶ້ນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຂໍ້ນັ້ນວ່າຢ່າງໃດ ຄື ບຸຣຸສນັ້ນໃຊ້ໄມ້ທີ່ແຫ້ງສະໜິດນັ້ນມາກະທຳເປັນໄມ້ສີໄຟແລ້ວສີໃຫ້ເກີດໄຟ ໃຫ້ເກີດຄວາມຮ້ອນໄດ້ຫລືໜໍ? ໄດ້ ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ບໍ່ຈະເຣີນແລ້ວ ບໍ່ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ມາຣຍ່ອມໄດ້ຊ່ອງ ຍ່ອມໄດ້ອາຣົມນ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ປຽບເໝືອນໝໍ້ນ້ຳວ່າງເປົ່າ ອັນເຂົາຕັ້ງໄວ້ເທິງເຄື່ອງຮອງ ຕໍ່ມາ ມີບຸຣຸສຖືເອົາໝໍ້ນ້ຳນັ້ນມາເປັນເຄື່ອງຕັກນ້ຳ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຂໍ້ນັ້ນວ່າຢ່າງໃດ ຄື ບຸຣຸສນັ້ນຈະຕັກນ້ຳໄດ້ຫລືໜໍ? ໄດ້ ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ບໍ່ຈະເຣີນແລ້ວ ບໍ່ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ມາຣຍ່ອມໄດ້ຊ່ອງ ຍ່ອມໄດ້ອາຣົມນ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ມາຣຍ່ອມບໍ່ໄດ້ຊ່ອງ ຍ່ອມບໍ່ໄດ້ອາຣົມນ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ປຽບເໝືອນບຸຣຸສໂຍນກຸ່ມດ້າຍເບົາໆລົງທີ່ແຜ່ນກະດານລຽທີ່ກະທຳດ້ວຍໄມ້ແກ່ນລ້ວນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຂໍ້ນັ້ນວ່າຢ່າງໃດ ກຸ່ມດ້າຍເບົາໆນັ້ນຈະໄດ້ຊ່ອງເທິງແຜ່ນກະດານລຽບທີ່ກະທຳດ້ວຍໄມ້ແກ່ນລ້ວນຫລືໜໍ? ບໍ່ໄດ້ເລີຍ ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ມາຣຍ່ອມບໍ່ໄດ້ຊ່ອງ ຍ່ອມບໍ່ໄດ້ອາຣົມນ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ປຽບເໝືອນໄມ້ສົດມີຢາງ ຕໍ່ມາ ບຸຣຸສນຳໄປເປັນໄມ້ສີໄຟ ດ້ວຍຫວັງວ່າ ເຮົາຈັກກໍ່ໄຟໃຫ້ເກີດຄວາມຮ້ອນຂຶ້ນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຂໍ້ນັ້ນວ່າຢ່າງໃດ ຄື ບຸຣຸສນັ້ນໃຊ້ໄມ້ສົດທີ່ມີຢາງນັ້ນມາກະທຳເປັນໄມ້ສີໄຟແລ້ວສີໃຫ້ເກີດໄຟ ໃຫ້ເກີດຄວາມຮ້ອນໄດ້ຫລືໜໍ? ບໍ່ໄດ້ເລີຍ ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ມາຣຍ່ອມບໍ່ໄດ້ຊ່ອງ ຍ່ອມບໍ່ໄດ້ອາຣົມນ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ປຽບເໝືອນໝໍ້ນ້ຳທີ່ມີນ້ຳເຕັມປ່ຽມສະເໝີຂອບປາກ ພໍທີ່ກາຈະດື່ມໄດ້ ອັນເຂົາຕັ້ງໄວ້ເທິງເຄື່ອງຮອງ ຕໍ່ມາ ມີບຸຣຸສຖືເອົາໝໍ້ນ້ຳນັ້ນມາເປັນເຄື່ອງຕັກນ້ຳ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຂໍ້ນັ້ນວ່າຢ່າງໃດ ຄື ບຸຣຸສນັ້ນຈະຕັກນ້ຳໄດ້ຫລືໜໍ? ບໍ່ໄດ້ເລີຍ ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ມາຣຍ່ອມບໍ່ໄດ້ຊ່ອງ ຍ່ອມບໍ່ໄດ້ອາຣົມນ໌. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ພິກຂຸນັ້ນນ້ອມຈິຕໄປເພື່ອກະທຳໃຫ້ແຈ້ງທັມທີ່ຄວນກະທຳໃຫ້ແຈ້ງດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງໃດໆ ເມື່ອມີສະຕິເປັນເຫຕ ເຂົາຍ່ອມເຖິງຄວາມເປັນຜູ້ສາມາດໃນທັມທີ່ຄວນກະທຳໃຫ້ແຈ້ງດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງນັ້ນໆໄດ້. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ປຽບເໝືອນໝໍ້ນ້ຳທີ່ມີນ້ຳເຕັມປ່ຽມສະເໝີຂອບປາກ ພໍທີ່ກາຈະດື່ມໄດ້ ອັນເຂົາຕັ້ງໄວ້ເທິງເຄື່ອງຮອງ ບຸຣຸສຜູ້ມີກຳລັງມາສັ່ນໝໍ້ນ້ຳນັ້ນໂດຍວິທີໃດໆ ນ້ຳນັ້ນຍ່ອມຈະໄຫລມາໂດຍວິທີນັ້ນໆໄດ້ຫລືໜໍ? ໄດ້ ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ພິກຂຸນັ້ນນ້ອມຈິຕໄປເພື່ອກະທຳໃຫ້ແຈ້ງທັມທີ່ຄວນກະທຳໃຫ້ແຈ້ງດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງໃດໆ ເມື່ອມີສະຕິເປັນເຫຕ ເຂົາຍ່ອມເຖິງຄວາມເປັນຜູ້ສາມາດໃນທັມທີ່ຄວນກະທຳໃຫ້ແຈ້ງດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງນັ້ນໆໄດ້. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ປຽບເໝືອນສະໂບກຂະຣະນີສີ່ຫລ່ຽມ ໃນພູມີພາຄທີ່ຮາບພຽງທີ່ເຂົາພູນຄັນໄວ້ ນ້ຳເຕັມປ່ຽມສະເໝີຂອບປາກ ພໍທີ່ກາຈະດື່ມໄດ້ ບຸຣຸສຜູ້ມີກຳລັງເຈາະຄັນສະໂບກຂະຣະນີນັ້ນທາງດ້ານໃດໆ ຈະເຖິງນ້ຳທາງດ້ານນັ້ນໆໄດ້ຫລືໜໍ? ໄດ້ ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ພິກຂຸນັ້ນນ້ອມຈິຕໄປເພື່ອກະທຳໃຫ້ແຈ້ງທັມທີ່ຄວນກະທຳໃຫ້ແຈ້ງດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງໃດໆ ເມື່ອມີສະຕິເປັນເຫຕ ເຂົາຍ່ອມເຖິງຄວາມເປັນຜູ້ສາມາດໃນທັມທີ່ຄວນກະທຳໃຫ້ແຈ້ງດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງນັ້ນໆໄດ້. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ປຽບເໝືອນຣົຖມ້າອາຊາໄນຍ ທີ່ເຂົາທຽມມ້າແລ້ວ ມີແສ້ສຽບໄວ້ໃນທີ່ລະຫວ່າງມ້າທັງສອງ ຈອດຢູ່ໃນພື້ນທີ່ຮາບພຽງທີ່ທາງໃຫຍ່ ໔ ແຍກ ນາຍສາຣະຖີຜູ້ຝຶກມ້າ ເປັນອາຈາຣຍ໌ຂັບຂີ່ຜູ້ສລາດ ຂຶ້ນຣົຖນັ້ນແລ້ວ ມືຊ້າຍຈັບສາຍບັງຫຽນ ມືຂວາຈັບແສ້ ຍ່ອມຂັບຣົຖໄປຍັງທີ່ປາຖນາໄດ້ ສັນໃດ; ພິກຂຸທັງຫລາຍ ສັນນັ້ນເໝືອນກັນແລ ກາຍະຄະຕາສະຕິອັນພິກຂຸອົງຄ໌ໃດອົງຄ໌ໜຶ່ງ ຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ພິກຂຸນັ້ນນ້ອມຈິຕໄປເພື່ອກະທຳໃຫ້ແຈ້ງທັມທີ່ຄວນກະທຳໃຫ້ແຈ້ງດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງໃດໆ ເມື່ອມີສະຕິເປັນເຫຕ ເຂົາຍ່ອມເຖິງຄວາມເປັນຜູ້ສາມາດໃນທັມທີ່ຄວນກະທຳໃຫ້ແຈ້ງດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງນັ້ນໆໄດ້. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກາຍະຄະຕາສະຕິ ອັນພິກຂຸຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ເປັນດັ່ງຍານທີ່ທຽມດີແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ເປັນທີ່ຕັ້ງ ປະພຶຕສັ່ງສົມເນື່ອງໆ ປຣາຣົພສະໝໍ່າສະເໝີດີແລ້ວ ຍ່ອມຫວັງອານິສົງສ໌ ໑໐ ປະກາຣຄື: ເປັນຜູ້ອົດທົນຕໍ່ຄວາມຍິນດີແລະຄວາມບໍ່ຍິນດີໄດ້ ບໍ່ຖືກຄວາມບໍ່ຍິນດີຄອບງຳ ຍ່ອມຄອບງຳຄວາມບໍ່ຍິນດີທີ່ເກີດຂຶ້ນແລ້ວດ້ວຍ. ອົດທົນຕໍ່ພັຍແລະຄວາມຢ້ານກົວໄດ້ ບໍ່ຖືກພັຍແລະຄວາມຢ້ານກົວຄອບງຳ ຍ່ອມຄອບງຳພັຍແລະຄວາມຢ້ານກົວທີ່ເກີດຂຶ້ນແລ້ວດ້ວຍ. ເປັນຜູ້ມີປົກກະຕິອົດທົນຕໍ່ຄວາມໜາວ ຄວາມຮ້ອນ ຄວາມຫິວ ຄວາມກະຫາຍ ອົດທົນຕໍ່ເຫລືອກ ຍຸງ ລົມ ແດດ ແລະສັຕເລືອຄານທັງຫລາຍ, ອົດທົນຕໍ່ຄຳຫຍາບຄາຍ ອົດທົນຕໍ່ທຸກຂະເວທະນາທາງກາຍທີ່ເກີດຂຶ້ນແລ້ວ ອັນກ້າແຂັງ ເຜັດຮ້ອນ ອັນບໍ່ເປັນທີ່ຊື່ນໃຈ ບໍ່ເປັນທີ່ຊອບໃຈ ສາມາດພາກຊີວິຕໄປໄດ້. ເປັນຜູ້ໄດ້ຕາມຄວາມປາຖນາ ໄດ້ໂດຍບໍ່ຍາກ ໂດຍບໍ່ລຳບາກເຊິ່ງຊານທັງ ໔ ອັນເປັນມະຫາຄະຕະຈິຕ ເປັນເຄື່ອງຢູ່ເປັນສຸຂໃນປັຈຈຸບັນ. ຍ່ອມສະແດງລິທໄດ້ໂດຍອະເນກປະກາຣຄື: ຄົນດຽວເຮັດເປັນຫລາຍຄົນກໍໄດ້; ຫລາຍຄົນເປັນຄົນດຽວກໍໄດ້; ຫາຍຕົວໄປນອກຝາ ນອກກຳແພງ ນອກພູເຂົາໄດ້ໂດຍບໍ່ຕິດຂັດເໝືອນໄປໃນທີ່ວ່າງກໍໄດ້; ທຳກາຣຜຸດຂຶ້ນຫລືມຸດລົງໃນແຜ່ນດິນເໝືອນໃນນ້ຳກໍໄດ້; ເດີນເທິງນ້ຳບໍ່ແຕກເໝືອນເດີນໃນແຜ່ນດິນກໍໄດ້; ເຫາະໄປໃນອາກາສທັງທີ່ຍັງນັ່ງຄູ້ບັນລັງເໝືອນນົກກໍໄດ້; ລູບຄຳດວງຈັນທ໌ ດວງອາທິຕເຊິ່ງມີລິທຫລາຍ ມີອານຸພາບຫລາຍດ້ວຍຝາມືກໍໄດ້; ໃຊ້ອຳນາຈທາງກາຍໄປຈົນເຖິງພຣົມມະໂລກກໍໄດ້. ສາມາດຟັງສຽງທັງ ໒ ຄື ສຽງທິພແລະສຽງມະນຸສທັງໃນທີ່ໄກແລະທີ່ໃກ້ ດ້ວຍທິພພະໂສຕະອັນບໍຣິສຸທ ລ່ວງໂສຕະຂອງມະນຸສ. ສາມາດກຳນົດຮູ້ໃຈຂອງສັຕອື່ນ ແລະບຸຄຄົລອື່ນໄດ້ດ້ວຍໃຈຄື: ຈິຕມີຣາຄະ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕມີຣາຄະ; ຈິຕປາສະຈາກຣາຄະ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕປາສະຈາກຣາຄະ; ຈິຕມີໂທສະ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕມີໂທສະ; ຈິຕປາສະຈາກໂທສະ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕປາສະຈາກໂທສະ; ຈິຕມີໂມຫະ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕມີໂມຫະ; ຈິຕປາສະຈາກໂມຫະ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕປາສະຈາກໂມຫະ; ຈິຕຫົດຫູ່ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕຫົດຫູ່; ຈິຕຟຸ້ງຊ່ານ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕຟຸ້ງຊ່ານ; ຈິຕເປັນມະຫັຄຄະຕະ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕເປັນມະຫັຄຄະຕະ; ຈິຕບໍ່ເປັນມະຫັຄຄະຕະ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕບໍ່ເປັນມະຫັຄຄະຕະ; ຈິຕມີຈິຕອື່ນຍິ່ງກວ່າ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕມີຈິຕອື່ນຍິ່ງກວ່າ; ຈິຕບໍ່ມີຈິຕອື່ນຍິ່ງກວ່າ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕບໍ່ມີຈິຕອື່ນຍິ່ງກວ່າ; ຈິຕຕັ້ງໝັ້ນ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕຕັ້ງໝັ້ນ; ຈິຕບໍ່ຕັ້ງໝັ້ນ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕບໍ່ຕັ້ງໝັ້ນ; ຈິຕຫລຸດພົ້ນ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕຫລຸດພົ້ນ; ຈິຕບໍ່ຫລຸດພົ້ນ ກໍຮູ້ວ່າ ຈິຕບໍ່ຫລຸດພົ້ນ. ຍ່ອມຣະນຶກເຖິງຂັນທ໌ທີ່ຢູ່ອາສັຍໃນຊາຕກ່ອນໄດ້ເປັນອະເນກປະກາຣຄື ຣະນຶກໄດ້ຊາຕໜຶ່ງແດ່ ສອງຊາຕແດ່ ສາມຊາຕແດ່ ສີ່ຊາຕແດ່ ຫ້າຊາຕແດ່ ສິບຊາຕແດ່ ຊາວຊາຕແດ່ ສາມສິບຊາຕແດ່ ສີ່ສິບຊາຕແດ່ ຫ້າສິບຊາຕແດ່ ຮ້ອຍຊາຕແດ່ ພັນຊາຕແດ່ ແສນຊາຕແດ່ ຫລາຍສັງວັຕຕະກັປ ຫລາຍວິວັຕຕະກັປແດ່ ຫລາຍສັງວັຕຕະວິວັຕຕະກັປແດ່ ວ່າໃນພົພນັ້ນ ເຮົາມີຊື່ຢ່າງນັ້ນ ມີໂຄຕຢ່າງນັ້ນ ມີຜິວພັນຢ່າງນັ້ນ ມີອາຫາຣຢ່າງນັ້ນ ສເວີຍສຸຂສເວີຍທຸກຂ໌ຢ່າງນັ້ນ ມີກຳນົດອາຍຸເທົ່ານັ້ນ. ເຮົານັ້ນຈຸຕິຈາກພົພນັ້ນແລ້ວ ໄດ້ໄປບັງເກີດໃນພົພນັ້ນ ແມ່ນແຕ່ໃນພົພນັ້ນ ເຮົາກໍມີຊື່ຢ່າງນັ້ນ ມີໂຄຕຢ່າງນັ້ນ ມີຜິວພັນຢ່າງນັ້ນ ມີອາຫາຣຢ່າງນັ້ນ ສເວີຍສຸຂສເວີຍທຸກຂ໌ຢ່າງນັ້ນ ມີກຳນົດອາຍຸເທົ່ານັ້ນ ເຮົານັ້ນຈຸຕິຈາກພົພນັ້ນແລ້ວ ໄດ້ມາບັງເກີດໃນພົພນີ້ ຍ່ອມຣະນຶກເຖິງຊາຕກ່ອນໄດ້ເປັນອັນມາກ ພ້ອມທັງອາກາຣ ພ້ອມທັງອຸເທສ ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້. ຍ່ອມມອງເຫັນໝູ່ສັຕທີ່ກຳລັງຈຸຕິ ກຳລັງອຸບັຕ ຕ່ຳຊາມ ປະນີຕ ມີຜິວພັນດີ ມີຜິວພັນຊາມ ໄດ້ດີ ຕົກຍາກດ້ວຍທິພພະຈັກຂຸອັນບໍຣິສຸທ ລ່ວງຈັກຂຸຂອງມະນຸສ ຍ່ອມຮູ້ຊັດເຊິ່ງໝູ່ສັຕຜູ້ເປັນໄປຕາມກັມວ່າ ສັຕເຫລົ່ານີ້ປະກອບດ້ວຍກາຍທຸຈະຣິຕ ວະຈີທຸຈະຣິຕ ມະໂນທຸຈະຣິຕ ຕິຕຽນພຣະອະຣິຍະເຈົ້າ ເປັນມິຈສາທິຕຖິ ຢຶດຖືກາຣກະທຳດ້ວຍອຳນາຈມິຈສາທິຕຖິ ເມື່ອແຕກກາຍຕາຍໄປ ເຂົາຍ່ອມເຂົ້າເຖິງອະບາຍ ທຸຄະຕິ ວິນິບາຕ ນະຣົກ. ສ່ວນສັຕເຫລົ່ານີ້ປະກອບດ້ວຍກາຍສຸຈະຣິຕ ວະຈີສຸຈະຣິຕ ມະໂນສຸຈະຣິຕ ບໍ່ຕິຕຽນພຣະອະຣິຍະເຈົ້າ ເປັນສັມມາທິຕຖິ ຢຶດຖືກາຣກະທຳດ້ວຍອຳນາຈສັມມາທິຕຖິ ເມື່ອແຕກກາຍຕາຍໄປ ເຂົາຍ່ອມເຂົ້າເຖິງສຸຄະຕິໂລກສວັນ ດັ່ງນີ້. ເຂົາຍ່ອມເຫັນໝູ່ສັຕທີ່ກຳລັງຈຸຕິ ກຳລັງອຸບັຕ ຕ່ຳຊາມ ປະນີຕ ມີຜິວພັນດີ ມີຜິວພັນຊາມ ໄດ້ດີ ຕົກຍາກດ້ວຍທິພພະຈັກຂຸອັນບໍຣິສຸທ ລ່ວງຈັກຂຸຂອງມະນຸສ ຍ່ອມຮູ້ຊັດເຊິ່ງໝູ່ສັຕທີ່ເປັນໄປຕາມກັມ ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້. ຍ່ອມກະທຳໃຫ້ແຈ້ງເຊິ່ງເຈໂຕວິມຸຕ ປັນຍາວິມຸຕ ອັນຫາອາສະວະບໍ່ໄດ້ ເພາະອາສະວະທັງຫລາຍສິ້ນໄປດ້ວຍປັນຍາອັນຍິ່ງເອງໃນປັຈຈຸບັນເຂົ້າເຖິງຢູ່. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ກາຍະຄະຕາສະຕິ ອັນພິກຂຸຈະເຣີນແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ຫລາຍແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ເປັນດັ່ງຍານທີ່ທຽມດີແລ້ວ ກະທຳໃຫ້ເປັນທີ່ຕັ້ງ ປະພຶຕສັ່ງສົມເນື່ອງໆ ປຣາຣົພສະໝໍ່າສະເໝີດີແລ້ວ ຍ່ອມຫວັງອານິສົງສ໌ ໑໐ ປະກາຣດັ່ງນີ້ແລ. ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄໄດ້ຕຣັສພາສິຕນີ້ແລ້ວ ພິກຂຸເຫລົ່ານັ້ນຕ່າງຊື່ນຊົມຍິນດີພຣະພາສິຕຂອງພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄແລ.

The Buddha's words ອັງຄຸຕຕະຣະນິກາຍ ສັຕຕະກະ-ອັຕຖະກະ-ນະວະກະນິບາຕ ໒໓/໒໐໐-໒໐໒/໑໓໓ ສມັຍໜຶ່ງ ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄປະທັບຢູ່ທີ່ບຸພພາຣາມ ປາສາທຂອງມິຄາຣະມາຣດາ ໃກ້ພຣະນະຄອຣສາວັຕຖີ ຄັ້ງນັ້ນແລ ນາງວິສາຂາມິຄາຣະມາຣດາເຂົ້າໄປເຝົ້າພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄເຖິງທີ່ປະທັບ ອະພິວາທແລ້ວ ນັ່ງໃນທີ່ຄວນສ່ວນຂ້າງໜຶ່ງ ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄໄດ້ຕຣັສວ່າ: ວິສາຂາ! ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣ ອັນບຸຄຄົລຮັກສາແລ້ວ ຍ່ອມມີຜົລຫລາຍ ມີອານິສົງສ໌ຫລາຍ ມີຄວາມຮຸ່ງເຮືອງຫລາຍ ມີຄວາມແພ່ໄພສາລຫລາຍ. ວິສາຂາ! ກໍອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣ ອັນບຸຄຄົລຮັກສາແລ້ວຢ່າງໃດ ຈຶ່ງມີຜົລຫລາຍ ມີອານິສົງສ໌ຫລາຍ ມີຄວາມຮຸ່ງເຮືອງຫລາຍ ມີຄວາມແພ່ໄພສາລຫລາຍ? ວິສາຂາ! ອະຣິຍະສາວົກໃນທັມວິນັຍນີ້ ຮູ້ຊັດຢ່າງນີ້ວ່າ ພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍລະປານາຕິບາຕ ງົດເວັ້ນຈາກປານາຕິບາຕ ວາງທ່ອນໄມ້ ວາງສັສຕຣາ ມີຄວາມລະອາຍ ເຖິງພ້ອມດ້ວຍຄວາມເອັນດູ ອະນຸເຄາະເກື້ອກູນແກ່ສັຕທັງປວງຢູ່ຕລອດຊີວິຕ; ໃນວັນນີ້ ເຮົາກໍລະປານາຕິບາຕ ງົດເວັ້ນຈາກປານາຕິບາຕ ວາງທ່ອນໄມ້ ວາງສັສຕຣາ ມີຄວາມລະອາຍ ເຖິງພ້ອມດ້ວຍຄວາມເອັນດູ ອະນຸເຄາະເກື້ອກູນແກ່ສັຕທັງປວງຢູ່ຕລອດຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງ, ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້ ເຮົາກໍຊື່ວ່າ ກະທໍາຕາມພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ແລະອຸໂປສົຖປະກາຣທີ ໑ ກໍຊື່ວ່າ ເຮົາໄດ້ສະມາທານຮັກສາແລ້ວ. ວິສາຂາ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ອະຣິຍະສາວົກຍ່ອມຮູ້ຊັດຢ່າງນີ້ວ່າ ພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍລະອະທິນນາທານ, ງົດເວັ້ນຈາກອະທິນນາທານ, ຖືເອົາແຕ່ສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາໃຫ້ ຫວັງແຕ່ສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາໃຫ້ ບໍ່ເປັນຂະໂມຍ ເປັນຜູ້ສະອາດຢູ່ຕລອດຊີວິຕ; ໃນວັນນີ້ ເຮົາກໍລະອະທິນນາທານ, ງົດເວັ້ນຈາກອະທິນນາທານ, ຖືເອົາແຕ່ສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາໃຫ້ ຫວັງແຕ່ສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາໃຫ້ ບໍ່ເປັນຂະໂມຍ ເປັນຜູ້ສະອາດຢູ່ຕລອດຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງ, ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້ ເຮົາກໍຊື່ວ່າ ກະທຳຕາມພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ແລະອຸໂປສົຖປະກາຣທີ ໒ ກໍຊື່ວ່າ ເຮົາໄດ້ສະມາທານຮັກສາແລ້ວ. ວິສາຂາ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ອະຣິຍະສາວົກຍ່ອມຮູ້ຊັດຢ່າງນີ້ວ່າ ພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ລະອະພຣົມມະຈັນຍ໌ ປະພຶຕພຣົມມະຈັນຍ໌ ປະພຶຕຫ່າງໄກ ເວັ້ນຈາກເມຖຸນອັນເປັນທັມຂອງຊາວບ້ານຕລອດຊີວິຕ; ໃນວັນນີ້ ເຮົາກໍລະອະພຣົມມະຈັນຍ໌ ປະພຶຕພຣົມມະຈັນຍ໌ ປະພຶຕຫ່າງໄກ ເວັ້ນຈາກເມຖຸນອັນເປັນທັມຂອງຊາວບ້ານຕລອດຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງ ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້ ເຮົາກໍຊື່ວ່າ ກະທຳຕາມພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ແລະອຸໂປສົຖປະກາຣທີ ໓ ກໍຊື່ວ່າ ເຮົາໄດ້ສະມາທານຮັກສາແລ້ວ. ວິສາຂາ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ອະຣິຍະສາວົກຍ່ອມຮູ້ຊັດຢ່າງນີ້ວ່າ ພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ລະມຸສາວາທ ງົດເວັ້ນຈາກມຸສາວາທ ເວົ້າແຕ່ຄຳຈິງ ດຳຣົງຄວາມສັຈ ມີຖ້ອຍຄຳທີ່ເຊື່ອຖືໄດ້ ບໍ່ກ່າວໃຫ້ຄາດເຄື່ອນຈາກຄວາມຈິງແກ່ໂລກຕລອດຊີວິຕ; ໃນວັນນີ້ ເຮົາກໍລະມຸສາວາທ ງົດເວັ້ນຈາກມຸສາວາທ ເວົ້າແຕ່ຄຳຈິງ ດຳຣົງຄວາມສັຈ ມີຖ້ອຍຄຳທີ່ເຊື່ອຖືໄດ້ ບໍ່ກ່າວໃຫ້ຄາດເຄື່ອນຈາກຄວາມຈິງແກ່ໂລກຕລອດຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງ, ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້ ເຮົາກໍຊື່ວ່າ ກະທຳຕາມພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ແລະອຸໂປສົຖປະກາຣທີ ໔ ກໍຊື່ວ່າ ເຮົາໄດ້ສະມາທານຮັກສາແລ້ວ. ວິສາຂາ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ອະຣິຍະສາວົກຍ່ອມຮູ້ຊັດຢ່າງນີ້ວ່າ ພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍລະສຸຣາເມຣັຍແລະສິ່ງມຶນເມົາ ອັນເປັນທີ່ຕັ້ງແຫ່ງຄວາມປະມາທ ງົດເວັ້ນຈາກສຸຣາເມຣັຍແລະສິ່ງມຶນເມົາ ອັນເປັນທີ່ຕັ້ງແຫ່ງຄວາມປະມາທຕລອດຊີວິຕ; ໃນວັນນີ້ ເຮົາກໍລະສຸຣາເມຣັຍແລະສິ່ງມຶນເມົາ ອັນເປັນທີ່ຕັ້ງແຫ່ງຄວາມປະມາທ ງົດເວັ້ນຈາກສຸຣາເມຣັຍແລະສິ່ງມຶນເມົາ ອັນເປັນທີ່ຕັ້ງແຫ່ງຄວາມປະມາທຕລອດຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງ, ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້, ເຮົາກໍຊື່ວ່າ ກະທໍາຕາມພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ແລະອຸໂປສົຖປະກາຣທີ ໕ ກໍຊື່ວ່າ ເຮົາໄດ້ສະມາທານຮັກສາແລ້ວ. ວິສາຂາ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ອະຣິຍະສາວົກຍ່ອມຮູ້ຊັດຢ່າງນີ້ວ່າ ພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍເປັນຜູ້ບໍຣິໂພຄອາຫາຣຄັ້ງດຽວ ງົດກາຣບໍຣິໂພຄໃນຣາຕຣີ, ເວັ້ນຈາກກາຣບໍຣິໂພຄອາຫາຣໃນເວລາວິກາລຢູ່ຕລອດຊີວິຕ; ໃນວັນນີ້ ເຮົາກໍບໍຣິໂພຄອາຫາຣຄັ້ງດຽວ ງົດກາຣບໍຣິໂພຄໃນຣາຕຣີ, ເວັ້ນຈາກກາຣບໍຣິໂພຄອາຫາຣໃນເວລາວິກາລຢູ່ຕລອດຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງ, ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້, ເຮົາກໍຊື່ວ່າ ກະທໍາຕາມພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ແລະອຸໂປສົຖປະກາຣທີ ໖ ກໍຊື່ວ່າ ເຮົາໄດ້ສະມາທານຮັກສາແລ້ວ (ປຸນະ ຈະປະຣັງ ວິສາເຂ ອະຣິຍະສາວະໂກ ອິຕິ ປະຕິສັນຈິກຂະຕິ ຍາວະຊີວັງ ອະຣະຫັນໂຕ ເອກະພັຕຕິກາ ຣັຕຕູປະຣະຕາ ວິຣະຕາ ວິກາລະໂພຊະນາ ອະຫັງປັຊຊະ ອິມັນຈະ ຣັຕຕິງ ອິມັນຈະ ທິວະສັງ ເອກະພັຕຕິໂກ ຣັຕຕູປະຣະໂຕ ວິຣະໂຕ ວິກາລະໂພຊະນາ ອິມິນາປັງເຄນະ ອະຣະຫະຕັງ ອະນຸກະໂຣມິ ອຸໂປສະໂຖ ຈະ ເມ ອຸປະວຸຕໂຖ ພະວິສສະຕີຕິ ອິມິນາ ສັຕເຖນະ ອັງເຄນະ ສະມັນນາຄະໂຕ ໂຫຕິ). ວິສາຂາ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ອະຣິຍະສາວົກຍ່ອມຮູ້ຊັດຢ່າງນີ້ວ່າ ພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍງົດເວັ້ນຈາກກາຣຟ້ອນລຳ ຂັບຮ້ອງ ປະໂຄມດົນຕຣີ ເບິ່ງກາຣຫລິ້ນອັນເປັນຂ້າເສິກແກ່ກຸສົລ ແລະກາຣປະດັບຕົກແຕ່ງດ້ວຍດອກໄມ້ຂອງຫອມ ເຄື່ອງລູບທາ ອັນເປັນຖານແຫ່ງກາຣແຕ່ງໂຕຕລອດຊີວິຕ; ໃນວັນນີ້ ເຮົາກໍງົດເວັ້ນຈາກກາຣຟ້ອນລຳ ຂັບຮ້ອງ ປະໂຄມດົນຕຣີ ເບິ່ງກາຣຫລິ້ນອັນເປັນຂ້າເສິກແກ່ກຸສົລ ແລະກາຣປະດັບຕົກແຕ່ງດ້ວຍດອກໄມ້ຂອງຫອມ ເຄື່ອງລູບທາ ອັນເປັນຖານແຫ່ງກາຣແຕ່ງໂຕຕລອດຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງ, ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້, ເຮົາກໍຊື່ວ່າ ກະທໍາຕາມພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ແລະອຸໂປສົຖປະກາຣທີ ໗ ກໍຊື່ວ່າ ເຮົາໄດ້ສະມາທານຮັກສາແລ້ວ. ວິສາຂາ! ອີກປະກາຣໜຶ່ງ ອະຣິຍະສາວົກຍ່ອມຮູ້ຊັດຢ່າງນີ້ວ່າ ພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍລະທີ່ນອນອັນສູງໃຫຍ່ ງົດເວັ້ນຈາກທີ່ນອນອັນສູງໃຫຍ່ ສຳເຣັຈກາຣນອນໃນທີ່ນອນອັນຕ່ຳ ຄືເທິງຕຽງ ຫລືເຄື່ອງປູດ້ວຍຫຍ້າຕລອດຊີວິຕ; ໃນວັນນີ້ ເຮົາກໍລະທີ່ນອນອັນສູງໃຫຍ່ ງົດເວັ້ນຈາກທີ່ນອນອັນສູງໃຫຍ່ ສຳເຣັຈກາຣນອນໃນທີ່ນອນອັນຕ່ຳ ຄືເທິງຕຽງ ຫລືເຄື່ອງປູດ້ວຍຫຍ້າຕລອດຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງ, ດ້ວຍປະກາຣຢ່າງນີ້, ເຮົາກໍຊື່ວ່າ ກະທໍາຕາມພຣະອະຣະຫັນຕ໌ທັງຫລາຍ ແລະອຸໂປສົຖປະກາຣທີ ໘ ກໍຊື່ວ່າ ເຮົາໄດ້ສະມາທານຮັກສາແລ້ວ (ຍາວະຊີວັງ ອະຣະຫັນໂຕ ອຸຈຈາສະຍະນະມະຫາສະຍະນັງ ປະຫາຍະ ອຸຈຈາສະຍະນະມະຫາສະຍະນາ ປະຕິວິຣະຕາ ນີຈເສີຍຍັງ ກັປເປນຕິ ມັນຈະເກ ວາ ຕິນະສັນຖະຣະເກ ວາ ອະຫັງປັຊຊະ ອິມັນຈະ ຣັຕຕິງ ອິມັນຈະ ທິວະສັງ ອຸຈຈາສະຍະນະມະຫາສະຍະນັງ ປະຫາຍະ ອຸຈຈາສະຍະນະມະຫາສະຍະນາ ປະຕິວິຣະໂຕ ນີຈເສີຍຍັງ ກັປເປມິ ມັນຈະເກ ວາ ຕິນະສັນຖະຣະເກ ວາ ອິມິນາປັງເຄນະ ອະຣະຫະຕັງ ອະນຸກະໂຣມິ ອຸໂປສະໂຖ ຈະ ເມ ອຸປະວຸຕໂຖ ພະວິສສະຕີຕິ ອິມິນາ ສັຕເຖນະ ອັງເຄນະ ສະມັນນາຄະໂຕ ໂຫຕິ). ວິສາຂາ! ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣນີ້ແລ ອັນບຸຄຄົລຮັກສາແລ້ວ ຍ່ອມມີຜົລຫລາຍ ມີອານິສົງສ໌ຫລາຍ ມີຄວາມຮຸ່ງເຮືອງຫລາຍ ມີຄວາມແພ່ໄພສາລຫລາຍ. ວິສາຂາ! ກໍອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣນີ້ ອັນບຸຄຄົລຮັກສາແລ້ວ ຍ່ອມມີຜົລຫລາຍ ມີອານິສົງສ໌ຫລາຍ ມີຄວາມຮຸ່ງເຮືອງຫລາຍ ມີຄວາມແພ່ໄພສາລຫລາຍພຽງໃດ? ວິສາຂາ! ປຽບເໝືອນພຣະຣາຊາສເວີຍຣາຊະສົມບັຕ ດຳຣົງ ອິສສະຣາທິປັຈໃນຊົນບົທໃຫຍ່ໆ ໑໖ ຣັຖ, ມີຣັຕນະ ໗ ປະກາຣມາກມາຍ, ເຫລົ່ານີ້ຄື ອັງຄະ ມະຄະທະ ກາສີ ໂກສົລ ວັຊຊີ ມັລລະ ເຈດີຍ໌ ວັງສະ ກຸຣຸ ປັນຈາລະ ມັຈສະ ສຸຣະເສນະ ອັສສະກະ ອະວັນຕີ ຄັນທາຣະ ກັມໂພຊະ ກາຣສເວີຍຣາຊະສົມບັຕ ດຳຣົງອິສສະຣາທິປັຈຂອງພຣະຣາຊານັ້ນ ຍ່ອມບໍ່ເຖິງສ້ຽວທີ ໑໖ ແຫ່ງອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣ ຂໍ້ນັ້ນເພາະເຫຕໃດ? ເພາະຣາຊະສົມບັຕຂອງມະນຸສເປັນເໝືອນຂອງຄົນກຳພ້າເມື່ອທຽບກັບສຸຂອັນເປັນທິພ. ວິສາຂາ! ໕໐ ປີຂອງມະນຸສ ເປັນຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງຂອງເທວະດາຊັ້ນຈາຕຸມມະຫາຣາຊິກາ, ໓໐ ຣາຕຣີໂດຍຣາຕຣີນັ້ນເປັນໜຶ່ງເດືອນ, ໑໒ ເດືອນໂດຍເດືອນນັ້ນເປັນໜຶ່ງປີ, ໕໐໐ ປີທິພໂດຍປີນັ້ນເປັນປະມານອາຍຸຂອງເທວະດາຊັ້ນຈາຕຸມມະຫາຣາຊິກາ. ວິສາຂາ! ຂໍ້ທີ່ບຸຄຄົລບາງຄົນໃນໂລກນີ້ ຈະເປັນຍິງຫລືຊາຍກໍຕາມ ເຂົ້າຢູ່ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣແລ້ວ ເມື່ອແຕກກາຍຕາຍໄປ ຍ່ອມເຂົ້າເຖິງຄວາມເປັນສະຫາຍຂອງເທວະດາຊັ້ນຈາຕຸມມະຫາຣາຊິກາ ນີ້ເປັນຖານະທີ່ຈະມີໄດ້. ວິສາຂາ! ເຮົາໝາຍເອົາຂໍ້ນີ້ຈຶ່ງກ່າວວ່າ ຣາຊະສົມບັຕຂອງມະນຸສເປັນເໝືອນຂອງຄົນກຳພ້າເມື່ອທຽບກັບສຸຂອັນເປັນທິພ. ວິສາຂາ! ໑໐໐ ປີຂອງມະນຸສ ເປັນຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງຂອງເທວະດາຊັ້ນດາວະດຶງສ໌, ໓໐ ຣາຕຣີໂດຍຣາຕຣີນັ້ນເປັນໜຶ່ງເດືອນ, ໑໒ ເດືອນໂດຍເດືອນນັ້ນເປັນໜຶ່ງປີ, ໑໐໐໐ ປີທິພໂດຍປີນັ້ນເປັນປະມານອາຍຸຂອງເທວະດາຊັ້ນດາວະດຶງສ໌. ວິສາຂາ! ຂໍ້ທີ່ບຸຄຄົລບາງຄົນໃນໂລກນີ້ ຈະເປັນຍິງຫລືຊາຍກໍຕາມ ເຂົ້າຢູ່ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣແລ້ວ ເມື່ອແຕກກາຍຕາຍໄປ ຍ່ອມເຂົ້າເຖິງຄວາມເປັນສະຫາຍຂອງເທວະດາຊັ້ນດາວະດຶງສ໌ ນີ້ເປັນຖານະທີ່ຈະມີໄດ້. ວິສາຂາ! ເຮົາໝາຍເອົາຂໍ້ນີ້ຈຶ່ງກ່າວວ່າ ຣາຊະສົມບັຕຂອງມະນຸສເປັນເໝືອນຂອງຄົນກຳພ້າເມື່ອທຽບກັບສຸຂອັນເປັນທິພ. ວິສາຂາ! ໒໐໐ ປີຂອງມະນຸສ ເປັນຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງຂອງເທວະດາຊັ້ນຍາມາ, ໓໐ ຣາຕຣີໂດຍຣາຕຣີນັ້ນເປັນໜຶ່ງເດືອນ, ໑໒ ເດືອນໂດຍເດືອນນັ້ນເປັນໜຶ່ງປີ, ໒໐໐໐ ປີທິພໂດຍປີນັ້ນເປັນປະມານອາຍຸຂອງເທວະດາຊັ້ນຍາມາ. ວິສາຂາ! ຂໍ້ທີ່ບຸຄຄົລບາງຄົນໃນໂລກນີ້ ຈະເປັນຍິງຫລືຊາຍກໍຕາມ ເຂົ້າຢູ່ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣແລ້ວ ເມື່ອແຕກກາຍຕາຍໄປ ຍ່ອມເຂົ້າເຖິງຄວາມເປັນສະຫາຍຂອງເທວະດາຊັ້ນຍາມາ ນີ້ເປັນຖານະທີ່ຈະມີໄດ້. ວິສາຂາ! ເຮົາໝາຍເອົາຂໍ້ນີ້ຈຶ່ງກ່າວວ່າ ຣາຊະສົມບັຕຂອງມະນຸສເປັນເໝືອນຂອງຄົນກຳພ້າເມື່ອທຽບກັບສຸຂອັນເປັນທິພ. ວິສາຂາ! ໔໐໐ ປີຂອງມະນຸສ ເປັນຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງຂອງເທວະດາຊັ້ນດຸສິຕ, ໓໐ ຣາຕຣີໂດຍຣາຕຣີນັ້ນເປັນໜຶ່ງເດືອນ, ໑໒ ເດືອນໂດຍເດືອນນັ້ນເປັນໜຶ່ງປີ, ໔໐໐໐ ປີທິພໂດຍປີນັ້ນເປັນປະມານອາຍຸຂອງເທວະດາຊັ້ນດຸສິຕ. ວິສາຂາ! ຂໍ້ທີ່ບຸຄຄົລບາງຄົນໃນໂລກນີ້ ຈະເປັນຍິງຫລືຊາຍກໍຕາມ ເຂົ້າຢູ່ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣແລ້ວ ເມື່ອແຕກກາຍຕາຍໄປ ຍ່ອມເຂົ້າເຖິງຄວາມເປັນສະຫາຍຂອງເທວະດາຊັ້ນດຸສິຕ ນີ້ເປັນຖານະທີ່ຈະມີໄດ້. ວິສາຂາ! ເຮົາໝາຍເອົາຂໍ້ນີ້ຈຶ່ງກ່າວວ່າ ຣາຊະສົມບັຕຂອງມະນຸສເປັນເໝືອນຂອງຄົນກຳພ້າເມື່ອທຽບກັບສຸຂອັນເປັນທິພ. ວິສາຂາ! ໘໐໐ ປີຂອງມະນຸສ ເປັນຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງຂອງເທວະດາຊັ້ນນິມມານະຣະດີ, ໓໐ ຣາຕຣີໂດຍຣາຕຣີນັ້ນເປັນ ໜຶ່ງເດືອນ, ໑໒ ເດືອນໂດຍເດືອນນັ້ນເປັນໜຶ່ງປີ, ໘໐໐໐ ປີທິພໂດຍປີນັ້ນເປັນປະມານອາຍຸຂອງເທວະດາຊັ້ນນິມມານະຣະດີ. ວິສາຂາ! ຂໍ້ທີ່ບຸຄຄົລບາງຄົນໃນໂລກນີ້ ຈະເປັນຍິງຫລືຊາຍກໍຕາມ ເຂົ້າຢູ່ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣແລ້ວ ເມື່ອແຕກກາຍຕາຍໄປ ຍ່ອມເຂົ້າເຖິງຄວາມເປັນສະຫາຍຂອງເທວະດາຊັ້ນນິມມານະຣະດີ ນີ້ເປັນຖານະທີ່ຈະມີໄດ້. ວິສາຂາ! ເຮົາໝາຍເອົາຂໍ້ນີ້ຈຶ່ງກ່າວວ່າ ຣາຊະສົມບັຕຂອງມະນຸສເປັນເໝືອນຂອງຄົນກຳພ້າເມື່ອທຽບກັບສຸຂອັນເປັນທິພ. ວິສາຂາ! ໑,໖໐໐ ປີຂອງມະນຸສ ເປັນຄືນໜຶ່ງກັບວັນໜຶ່ງຂອງເທວະດາຊັ້ນປະຣະນິມມິຕະວະສະວັຕດີ, ໓໐ ຣາຕຣີໂດຍຣາຕຣີນັ້ນເປັນໜຶ່ງເດືອນ, ໑໒ ເດືອນໂດຍເດືອນນັ້ນເປັນໜຶ່ງປີ, ໑໖,໐໐໐ ປີທິພໂດຍປີນັ້ນເປັນປະມານອາຍຸຂອງເທວະດາຊັ້ນປະຣະນິມມິຕະວະສະວັຕດີ. ວິສາຂາ! ຂໍ້ທີ່ບຸຄຄົລບາງຄົນໃນໂລກນີ້ ຈະເປັນຍິງຫລືຊາຍກໍຕາມ ເຂົ້າຢູ່ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣແລ້ວ ເມື່ອແຕກກາຍຕາຍໄປ ຍ່ອມເຂົ້າເຖິງຄວາມເປັນສະຫາຍຂອງເທວະດາຊັ້ນປະຣະນິມມິຕະວະສະວັຕດີ ນີ້ເປັນຖານະທີ່ຈະມີໄດ້. ວິສາຂາ! ເຮົາໝາຍເອົາຂໍ້ນີ້ຈຶ່ງກ່າວວ່າ ຣາຊະສົມບັຕຂອງມະນຸສເປັນເໝືອນຂອງຄົນກຳພ້າເມື່ອທຽບກັບສຸຂອັນເປັນທິພ. ບຸຄຄົລບໍ່ຄວນຂ້າສັຕ ບໍ່ຄວນຖືເອົາສິ່ງຂອງທີ່ເຈົ້າຂອງບໍ່ໄດ້ໃຫ້ ຄວນເວັ້ນຈາກເມຖຸນທັມ ອັນບໍ່ແມ່ນຄວາມປະພຶຕຂອງພຣົມ ບໍ່ຄວນເວົ້າຕົວະ ບໍ່ຄວນດື່ມນ້ຳເມົາ ບໍ່ຄວນບໍຣິໂພຄອາຫາຣໃນເວລາວິກາລ ໃນຣາຕຣີ ບໍ່ຄວນປະດັບຕົກແຕ່ງດ້ວຍດອກໄມ້ແລະຂອງຫອມ ຄວນນອນເທິງຕຽງ ເທິງແຜ່ນດິນ ຫລືເທິງເຄື່ອງລາດດ້ວຍຫຍ້າ ບັນດິຕທັງຫລາຍກ່າວອຸໂປສົຖ ໘ ປະກາຣ ທີ່ພຣະພຸທທະເຈົ້າຜູ້ເຖິງທີ່ສຸດແຫ່ງທຸກຂ໌ຊົງປະກາສແລ້ວ ດວງຈັນທ໌ແລະດວງອາທິຕທັງສອງສ່ອງແສງສະວ່າງສະໄຫວ ຍ່ອມໂຄຈອຣໄປຕາມວິຖີພຽງໃດ ດວງຈັນທ໌ແລະດວງອາທິຕນັ້ນກໍກຳຈັດຄວາມມືດໄດ້ພຽງນັ້ນ ລອຍຢູ່ເທິງອາກາສ ສ່ອງແສງທົ່ວທຸກທິສໃນທ້ອງຟ້າ ຊັພຍ໌ໃດອັນມີຢູ່ໃນລະຫວ່າງນີ້ ຄື ແກ້ວມຸກດາ ແກ້ວມະນີ ແກ້ວໄພທູຣຍ໌ ຫລືທອງຄຳມີສີສຸກໃສ ທີ່ຮຽກກັນວ່າ ຫະຕະກະ ດວງຈັນທ໌ດວງອາທິຕແລະຊັພຍ໌ ນັ້ນໆ ຍ່ອມບໍ່ເຖິງສ້ຽວທີ ໑໖ ແຫ່ງອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣ ປຽບເໝືອນຣັສມີຂອງດວງຈັນທ໌ຍ່ອມຂົ່ມໝູ່ດາວທັງຫລາຍ ສັນນັ້ນ. ເພາະເຫຕນັ້ນແລ ຍິງຫລືຊາຍຜູ້ມີສີລ ເຂົ້າຢູ່ອຸໂປສົຖປະກອບດ້ວຍອົງຄ໌ ໘ ປະກາຣແລ້ວ ກະທຳບຸນຍ໌ທັງຫລາຍອັນມີສຸຂເປັນກຳໄຣ ບໍ່ມີໃຜຕິຕຽນ ຍ່ອມເຂົ້າເຖິງສວັນ.

The Buddha's words ອັງຄຸຕຕະຣະນິກາຍ ປັນຈະກະ-ສັກກະນິບາຕ ໒໒/໓໙/໔໐ ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ຕົ້ນສາລະໃຫຍ່ອາສັຍພູເຂົາຫິມະວັນຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍຄວາມຈະເຣີນ ໕ ປະກາຣ; ໕ ປະກາຣເປັນຢ່າງໃດ? ຄື: ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍກິ່ງແລະໃບ, ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍເປືອກ, ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍສະເກັດ, ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍມອກ, ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍແກ່ນ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ຕົ້ນສາລະໃຫຍ່ອາສັຍພູເຂົາຫິມະວັນຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍຄວາມຈະເຣີນ ໕ ປະກາຣນີ້ ສັນໃດ; ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ຊົນພາຍໃນອາສັຍເຈົ້າເຮືອນຜູ້ມີສັທທາຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍຄວາມຈະເຣີນ ໕ ປະກາຣ ສັນນັ້ນເໝືອນກັນ. ຄວາມຈະເຣີນ ໕ ປະກາຣເປັນຢ່າງໃດ? ຄື: ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍສັທທາ, ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍສີລ, ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍສຸຕະ, ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍຈາຄະ, ຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍປັນຍາ. ພິກຂຸທັງຫລາຍ! ຊົນພາຍໃນອາສັຍເຈົ້າເຮືອນຜູ້ມີສັທທາຍ່ອມຈະເຣີນດ້ວຍຄວາມຈະເຣີນ ໕ ປະກາຣນີ້ແລ. ຕົ້ນໄມ້ທັງຫລາຍອາສັຍບັນພົຕສິລາລ້ວນໃນປ່າໃຫຍ່ ຍ່ອມຈະເຣີນຂຶ້ນເປັນໄມ້ໃຫຍ່ ສັນໃດ; ບຸຕ ພະຣິຍາ ມິຕ ອະມາຕ ໝູ່ຍາຕແລະຄົນທີ່ເຂົ້າໄປອາສັຍລ້ຽງຊີບທັງຫລາຍໃນໂລກນີ້ ໄດ້ອາສັຍກຸລະບຸຕຜູ້ມີສັທທາ ສົມບູນດ້ວຍສີລ ຍ່ອມຈະເຣີນໄດ້ ສັນນັ້ນເໝືອນກັນ ຊົນເຫລົ່ານັ້ນເຫັນສີລ ຈາຄະ ແລະສຸຈະຣິຕທັງຫລາຍຂອງກຸລະບຸຕຜູ້ມີສີລ ມີຈາຄະແລະສຸຈະຣິຕນັ້ນ ເມື່ອຮູ້ແລ້ວຍ່ອມປະພຶຕຕາມຊົນເຫລົ່ານັ້ນ ຄັນປະພຶຕທັມອັນເປັນໄປສູ່ສຸຄະຕິໃນໂລກນີ້ແລ້ວ ຍ່ອມເປັນຜູ້ເພີດເພີນ ພຽບພ້ອມດ້ວຍກາມ ບັນເທິງຢູ່ໃນເທວະໂລກ.

The Buddha's words Pañcaverabhayasutta SN 12.41 https://suttacentral.net/sn12.41 Photo by Anway Pawar on Unsplash At Savatthī. Then the householder Anathapiṇḍika approached the Blessed One, paid homage to him, and sat down to one side. The Blessed One then said to him: “Householder, when five fearful animosities have subsided in a noble disciple, and he possesses the four factors of stream-entry, and he has clearly seen and thoroughly penetrated with wisdom the noble method, if he wishes he could by himself declare of himself: ‘I am one finished with hell, finished with the animal realm, finished with the domain of ghosts, finished with the plane of misery, the bad destinations, the nether world. I am a stream-enterer, no longer bound to the nether world, fixed in destiny, with enlightenment as my destination.’ “What are the five fearful animosities that have subsided? Householder, one who destroys life engenders, on account of such behaviour, fearful animosity pertaining to the present life and fearful animosity pertaining to the future life, and he experiences mental pain and displeasure. Thus for one who abstains from destroying life, this fearful animosity has subsided. “One who takes what is not given … … who engages in sexual misconduct … who speaks falsely … who indulges in wine, liquor, and intoxicants that are a basis for negligence engenders, on account of such behaviour, fearful animosity pertaining to the present life and fearful animosity pertaining to the future life, and he experiences mental pain and displeasure. Thus for one who abstains from wine, liquor, and intoxicants that are a basis for negligence, this fearful animosity has subsided. “These are the five fearful animosities that have subsided. “What are the four factors of stream-entry that he possesses? Here, householder, the noble disciple possesses confirmed confidence in the Buddha thus: ‘The Blessed One is an arahant, perfectly enlightened, accomplished in true knowledge and conduct, fortunate, knower of the world, unsurpassed leader of persons to be tamed, teacher of devas and humans, the Enlightened One, the Blessed One.’ “He possesses confirmed confidence in the Dhamma thus: ‘The Dhamma is well expounded by the Blessed One, directly visible, immediate, inviting one to come and see, applicable, to be personally experienced by the wise.’ “He possesses confirmed confidence in the Saṅgha thus: ‘The Saṅgha of the Blessed One’s disciples is practising the good way, practising the straight way, practising the true way, practising the proper way; that is, the four pairs of persons, the eight types of individuals—this Saṅgha of the Blessed One’s disciples is worthy of gifts, worthy of hospitality, worthy of offerings, worthy of reverential salutation, the unsurpassed field of merit for the world.’ “He possesses the virtues dear to the noble ones—unbroken, untorn, unblemished, unmottled, freeing, praised by the wise, ungrasped, leading to concentration. “These are the four factors of stream-entry that he possesses. “And what is the noble method that he has clearly seen and thoroughly penetrated with wisdom? Here, householder, the noble disciple attends closely and carefully to dependent origination itself thus: ‘When this exists, that comes to be; with the arising of this, that arises. When this does not exist, that does not come to be; with the cessation of this, that ceases. That is, with ignorance as condition, volitional formations come to be; with volitional formations as condition, consciousness; with consciousness as condition, name-and-form; with name-and-form as condition, the six sense bases; with the six sense bases as condition, contact; with contact as condition, feeling; with feeling as condition, craving; with craving as condition, clinging; with clinging as condition, existence; with existence as condition, birth; with birth as condition, aging-and-death, sorrow, lamentation, pain, displeasure, and despair come to be. Such is the origin of this whole mass of suffering. But with the remainderless fading away and cessation of ignorance comes cessation of volitional formations; with the cessation of volitional formations, cessation of consciousness; with the cessation of consciousness, cessation of name-and-form; with the cessation of name-and-form, cessation of the six sense bases; with the cessation of the six sense bases, cessation of contact; with the cessation of contact, cessation of feeling; with the cessation of feeling, cessation of craving; with the cessation of craving, cessation of clinging; with the cessation of clinging, cessation of existence; with the cessation of existence, cessation of birth; with the cessation of birth, aging-and-death, sorrow, lamentation, pain, displeasure, and despair cease. Such is the cessation of this whole mass of suffering.’ “This is the noble method that he has clearly seen and thoroughly penetrated with wisdom. “When, householder, these five fearful animosities have subsided in a noble disciple, and he possesses these four factors of stream-entry, and he has clearly seen and thoroughly penetrated with wisdom this noble method, if he wishes he could by himself declare of himself: ‘I am one finished with hell, finished with the animal realm, finished with the domain of ghosts, finished with the plane of misery, the bad destinations, the nether world. I am a stream-enterer, no longer bound to the nether world, fixed in destiny, with enlightenment as my destination.’”

The Buddha's words ສັງຍຸຕຕະນິກາຍ ມະຫາວາຣະວັຄ ໑໙/໑໑໒/໔໓໕-໔໓໖ ຄັ້ງນັ້ນແລ ພິກຂຸອົງຄ໌ໜຶ່ງເຂົ້າໄປເຝົ້າພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄເຖິງທີ່ປະທັບ ຖວາຍບັງຄົມພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄແລ້ວ ນັ່ງໃນທີ່ຄວນສ່ວນຂ້າງໜຶ່ງ ຄັນແລ້ວໄດ້ທູລຖາມພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄວ່າ: ຂ້າແຕ່ພຣະອົງຄ໌ຜູ້ຈະເຣີນ! ທີ່ຮຽກວ່າ ໂພຊຊົງຄ໌ ໂພຊຊົງຄ໌ ດັ່ງນີ້ ດ້ວຍເຫຕພຽງເທົ່າໃດໜໍຈຶ່ງຮຽກວ່າ ໂພຊຊົງຄ໌? ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄຕຣັສວ່າ: ພິກຂຸ! ທີ່ຮຽກວ່າ ໂພຊຊົງຄ໌ ໂພຊຊົງຄ໌ ດັ່ງນີ້ ເພາະເປັນໄປເພື່ອຕຣັສຮູ້. ພິກຂຸ! ພິກຂຸໃນທັມວິນັຍນີ້ ຍ່ອມຈະເຣີນສະຕິສັມໂພຊຊົງຄ໌ ອັນອາສັຍວິເວກ ອາສັຍວິຣາຄະ ອາສັຍນິໂຣທ ນ້ອມໄປໃນກາຣສະລະ. ຍ່ອມຈະເຣີນທັມມະວິຈະຍະສັມໂພຊຊົງຄ໌ ອັນອາສັຍວິເວກ ອາສັຍວິຣາຄະ ອາສັຍນິໂຣທ ນ້ອມໄປໃນກາຣສະລະ. ຍ່ອມຈະເຣີນວິຣິຍະສັມໂພຊຊົງຄ໌ ອັນອາສັຍວິເວກ ອາສັຍວິຣາຄະ ອາສັຍນິໂຣທ ນ້ອມໄປໃນກາຣສະລະ. ຍ່ອມຈະເຣີນປີຕິສັມໂພຊຊົງຄ໌ ອັນອາສັຍວິເວກ ອາສັຍວິຣາຄະ ອາສັຍນິໂຣທ ນ້ອມໄປໃນກາຣສະລະ. ຍ່ອມຈະເຣີນປັສສັທທິສັມໂພຊຊົງຄ໌ ອັນອາສັຍວິເວກ ອາສັຍວິຣາຄະ ອາສັຍນິໂຣທ ນ້ອມໄປໃນກາຣສະລະ. ຍ່ອມຈະເຣີນສະມາທິສັມໂພຊຊົງຄ໌ ອັນອາສັຍວິເວກ ອາສັຍວິຣາຄະ ອາສັຍນິໂຣທ ນ້ອມໄປໃນກາຣສະລະ. ຍ່ອມຈະເຣີນອຸເປກຂາສັມໂພຊຊົງຄ໌ ອັນອາສັຍວິເວກ ອາສັຍວິຣາຄະ ອາສັຍນິໂຣທ ນ້ອມໄປໃນກາຣສະລະ. ພິກຂຸ! ທີ່ຮຽກວ່າ ໂພຊຊົງຄ໌ ເພາະເປັນໄປເພື່ອຕຣັສຮູ້ ດັ່ງນີ້ແລ.

The Buddha's words Khandhasutta SN 56.13 https://suttacentral.net/sn56.13   “Bhikkhus, there are these Four Noble Truths. What four? The noble truth of suffering, the noble truth of the origin of suffering, the noble truth of the cessation of suffering, the noble truth of the way leading to the cessation of suffering. “And what, bhikkhus, is the noble truth of suffering? It should be said: the five aggregates subject to clinging; that is, the form aggregate subject to clinging, the feeling aggregate subject to clinging, the perception aggregate subject to clinging, the volitional formations aggregate subject to clinging, the consciousness aggregate subject to clinging. This is called the noble truth of suffering. “And what, bhikkhus, is the noble truth of the origin of suffering? It is this craving which leads to renewed existence, accompanied by delight and lust, seeking delight here and there; that is, craving for sensual pleasures, craving for existence, craving for extermination. This is called the noble truth of the origin of suffering. “And what, bhikkhus, is the noble truth of the cessation of suffering? It is the remainderless fading away and cessation of that same craving, the giving up and relinquishing of it, freedom from it, nonreliance on it. This is called the noble truth of the cessation of suffering. “And what, bhikkhus, is the noble truth of the way leading to the cessation of suffering? It is this Noble Eightfold Path ; that is, right view, right intention, right speech, right action, right livelihood, right efforts, right mindfulness, right concentration. This is called the noble truth of the way leading to the cessation of suffering. “These, bhikkhus, are the Four Noble Truths. “Therefore, bhikkhus, an exertion should be made to understand: ‘This is suffering.’ An exertion should be made to understand: ‘This is the origin of suffering.’ An exertion should be made to understand: ‘This is the cessation of suffering.’ An exertion should be made to understand: ‘This is the way leading to the cessation of suffering.’”

The Buddha's words Nidānasutta SN 12.60 https://suttacentral.net/sn12.60 Photo by form PxHere On one occasion the Blessed One was dwelling among the Kurus, where there was a town of the Kurus named Kammasadamma. Then the Venerable Ānanda approached the Blessed One, paid homage to him, sat down to one side, and said to him: “It is wonderful, venerable sir! It is amazing, venerable sir! This dependent origination is so deep and so deep in implications, yet to me it seems as clear as clear can be.” “Not so, Ānanda! Not so, Ānanda! This dependent origination is deep and deep in implications. It is because of not understanding and not penetrating this Dhamma, Ānanda, that this generation has become like a tangled skein, like a knotted ball of thread, like matted reeds and rushes, and does not pass beyond the plane of misery, the bad destinations, the nether world, saṁsara. “Ānanda, when one dwells contemplating gratification in things that can be clung to, craving increases. With craving as condition, clinging comes to be; with clinging as condition, existence; with existence as condition, birth; with birth as condition, aging-and-death, sorrow, lamentation, pain, displeasure, and despair come to be. Such is the origin of this whole mass of suffering. “Suppose, Ānanda, there was a great tree, and all its roots going downwards and across would send the sap upwards. Sustained by that sap, nourished by it, that great tree would stand for a very long time. So too, when one lives contemplating gratification in things that can be clung to, craving increases. With craving as condition, clinging comes to be; with clinging as condition, existence; with existence as condition, birth; with birth as condition, aging-and-death, sorrow, lamentation, pain, displeasure, and despair come to be. Such is the origin of this whole mass of suffering. “When, Ānanda, one dwells contemplating danger in things that can be clung to, craving ceases. With the cessation of craving comes cessation of clinging; with the cessation of clinging, cessation of existence; with the cessation of existence, cessation of birth; with the cessation of birth, aging-and-death, sorrow, lamentation, pain, displeasure, and despair cease. Such is the cessation of this whole mass of suffering. “Suppose, Ānanda, there was a great tree. Then a man would come along bringing a shovel and a basket. He would cut down the tree at its foot, dig it up, and pull out the roots, even the fine rootlets and root-fibre. He would cut the tree into pieces, split the pieces, and reduce them to slivers. Then he would dry the slivers in the wind and sun, burn them in a fire, and collect the ashes. Having done so, he would winnow the ashes in a strong wind or let them be carried away by the swift current of a river. Thus that great tree would be cut off at the root, made like a palm stump, obliterated so that it is no more subject to future arising. “So too, Ānanda, when one dwells contemplating danger in things that can be clung to, craving ceases. With the cessation of craving comes cessation of clinging; with the cessation of clinging, cessation of existence; with the cessation of existence, cessation of birth; with the cessation of birth, aging-and-death, sorrow, lamentation, pain, displeasure, and despair cease. Such is the cessation of this whole mass of suffering.”

The Buddha's words Nagarasutta SN 12.65 https://suttacentral.net/sn12.65 At Savatthī. “Bhikkhus, before my enlightenment, while I was still a bodhisatta, not yet fully enlightened, it occurred to me: ‘Alas, this world has fallen into trouble, in that it is born, ages, and dies, it passes away and is reborn, yet it does not understand the escape from this suffering headed by aging-and-death. When now will an escape be discerned from this suffering headed by aging-and-death?’ “Then, bhikkhus, it occurred to me: ‘When what exists does aging-and-death come to be? By what is aging-and-death conditioned? ’ Then, bhikkhus, through careful attention, there took place in me a breakthrough by wisdom: ‘When there is birth, aging-and-death comes to be; aging-and-death has birth as its condition.’ “Then, bhikkhus, it occurred to me: ‘When what exists does birth come to be?… existence?… clinging?… craving?… feeling?… contact?… the six sense bases?… name-and-form? By what is name-and-form conditioned?’ Then, bhikkhus, through careful attention, there took place in me a breakthrough by wisdom: ‘When there is consciousness, name-and-form comes to be; name-and-form has consciousness as its condition.’ “Then, bhikkhus, it occurred to me: ‘When what exists does consciousness come to be? By what is consciousness conditioned? ’ Then, bhikkhus, through careful attention, there took place in me a breakthrough by wisdom: ‘When there is name-and-form, consciousness comes to be; consciousness has name-and-form as its condition.’ “Then, bhikkhus, it occurred to me: ‘This consciousness turns back; it does not go further than name-and-form. It is to this extent that one may be born and age and die, pass away and be reborn, that is, when there is consciousness with name-and-form as its condition, and name-and-form with consciousness as its condition. With name-and-form as condition, the six sense bases; with the six sense bases as condition, contact…. Such is the origin of this whole mass of suffering.’ “‘Origination, origination’—thus, bhikkhus, in regard to things unheard before there arose in me vision, knowledge, wisdom, true knowledge, and light. “Then, bhikkhus, it occurred to me: ‘When what does not exist does aging-and-death not come to be? With the cessation of what does the cessation of aging-and-death come about?’ Then, bhikkhus, through careful attention, there took place in me a breakthrough by wisdom: ‘When there is no birth, aging-and-death does not come to be; with the cessation of birth comes cessation of aging-and-death.’ “It occurred to me: ‘When what does not exist does birth not come to be?… existence?… clinging?… craving?… feeling?… contact?… the six sense bases?… name-and-form? With the cessation of what does the cessation of name-and-form come about?’ Then, bhikkhus, through careful attention, there took place in me a breakthrough by wisdom: ‘When there is no consciousness, name-and-form does not come to be; with the cessation of consciousness comes cessation of name-and-form.’ “It occurred to me: ‘When what does not exist does consciousness not come to be? With the cessation of what does the cessation of consciousness come about?’ Then, bhikkhus, through careful attention, there took place in me a breakthrough by wisdom: ‘When there is no name-and-form, consciousness does not come to be; with the cessation of name-and-form comes cessation of consciousness.’ “Then, bhikkhus, it occurred to me: ‘I have discovered this path to enlightenment, that is, with the cessation of name-and-form comes cessation of consciousness; with the cessation of consciousness comes cessation of name-and-form; with the cessation of name-and-form, cessation of the six sense bases; with the cessation of the six sense bases, cessation of contact…. Such is the cessation of this whole mass of suffering.’ “‘Cessation, cessation’—thus, bhikkhus, in regard to things unheard before there arose in me vision, knowledge, wisdom, true knowledge, and light. “Suppose, bhikkhus, a man wandering through a forest would see an ancient path, an ancient road travelled upon by people in the past. He would follow it and would see an ancient city, an ancient capital that had been inhabited by people in the past, with parks, groves, ponds, and ramparts, a delightful place. Then the man would inform the king or a royal minister: ‘Sire, know that while wandering through the forest I saw an ancient path, an ancient road travelled upon by people in the past. I followed it and saw an ancient city, an ancient capital that had been inhabited by people in the past, with parks, groves, ponds, and ramparts, a delightful place. Renovate that city, sire!’ Then the king or the royal minister would renovate the city, and some time later that city would become successful and prosperous, well populated, filled with people, attained to growth and expansion. “So too, bhikkhus, I saw the ancient path, the ancient road travelled by the Perfectly Enlightened Ones of the past. And what is that ancient path, that ancient road? It is just this Noble Eightfold Path; that is, right view, right intention, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness, right concentration. I followed that path and by doing so I have directly known aging-and-death, its origin, its cessation, and the way leading to its cessation. I have directly known birth … existence … clinging … .craving … feeling … contact … the six sense bases …. name-and-form … consciousness … volitional formations, their origin, their cessation, and the way leading to their cessation. Having directly known them, I have explained them to the bhikkhus, the bhikkhunīs, the male lay followers, and the female lay followers. This holy life, bhikkhus, has become successful and prosperous, extended, popular, widespread, well proclaimed among devas and humans.”